TRAVEL / Week I: Thailand & Cambodja

3

This travelogue will be available in English soon.

154

164

 

150
147

148

149

151

152

153

155

157

158

159

160

161

163De eerste week van ons reisje zit er alweer op en inmiddels zijn we aan het genieten van het fantastische Azië. Daar zit (zoals te verwachten bij ons) wel een verhaal aan vast – wat de eerste week in plaats van een week maar zo’n vier dagen maakt. We vertrokken na een gezellige avond bij vrienden de volgende ochtend vol goede moed, zin en ongeduld naar Schiphol. Na een ‘ lange reis’ van een hele dag kwamen we aan in ons eerste hotel: …..Hotel Ibis Amsterdam, Schiphol.

Juist…..vlucht gecanceld en verplaatst naar de volgende dag. Ergens had het wel wat, zo met z’n allen in hetzelfde schuitje. Zeker nadat we hoorden dat je zo’n zeshonderd euro kunt claimen bij annulering van de vlucht en we onze troostvouchers hadden opgemaakt aan bier en rum-cola. Wij hadden deze vlucht juist uitgezocht op een korte overstap naar Bangkok in Kuala Lumpur, maar dit zou de volgende dag ook niet meer lukken, waardoor we een overstap zouden hebben van acht uur…..Toen werd het allemaal wat minder grappig, om een lang verhaal kort te maken: vlucht verplaatst naar de volgende dag, langere overstap, bagage kwijt in Bangkok, nog een dag minder dus. ‘ Denk aan de claim, denk aan de claim!’

We bleven uiteraard lachen, ook al waren we twee dagen later in plaats van in Koh Chang (tropisch paradijs in Thailand) halverwege in Pattaya beland. Het Pattaya ‘ van de televisie?’ ‘ van de documentaires?’ juist – waar de lady-boys en de 70+ers met Thaise mini-meisjes aan de hand het straatbeeld domineren. Waar we in een soort van prostitutiebar zijn beland en achteraf eigenlijk een hi-la-rische avond hebben beleefd. Je kijkt je ogen uit (Robert vooral denk ik), en na een korte nacht vertrokken we dan eindelijk op dag 3 naar Koh Chang. Fijn eiland, twee daagjes strand, waar we alleen maar hebben uitgerust op onze billen op het strand met zon en cocktails. Ik zal de details besparen voor onze omgeving in het koude, besneeuwde Nederland.

En toen; waar we al een beetje naar uitkeken omdat het zo hilarisch bijzonder is: de rit naar Cambodja met de welbekende grensovergang Aranyaprapeth – Poipet. We wisten al dat er vanaf Thailand eigenlijk alleen maar scam-busjes zouden gaan, we moesten alleen nog ‘ de juiste’ vinden. Uiteindelijk hebben we het er goed vanaf gebracht, als je je hoofd maar koel houdt. Ik wilde dat ik alles gefilmd had, het was echt te mooi voor woorden. Hoe het werkt- oftewel hoe de corrupte bedrijven hopen dat het werkt voor ons? ‘Domme’ reiziger stapt in busje, rijdt zo’n zes uur tot wat hij denkt dat de grens is, stopt dan randomly in een vaag restaurantje met twee woest uitziende oud Khmer-commandanten, deze eisen dat je visa formulieren gaat invullen, je betaalt twee keer zoveel aan deze woestelingen, doe je dit niet dan gaan ze schreeuwen, je wegsturen uit ‘ hun restaurant’, zogenaamd de politie bellen en je niet meer wegbrengen, stapt een enkele opstandeling (ik noem ons) toch nog in het busje naar de grens, dan stopt dit busje bij een nep-visum-pasfoto-kamertje achteraf waar je, heel officieel inderdaad, door een man in een Barcelonashirt tegen een witte muur met een soort wegwerpcamera voor geld een foto laat maken, en dan ben je uiteindelijk 3x meer geld kwijt, een nepvisum rijker en hoop je dat de volgende bus er nog staat…

…Ik kan me enigszins voorstellen dat menig onervaren reiziger zich de kop laat gek maken, aan de andere kant kan ik er totaal niet inkomen dat mensen serieus denken dat je een visum in een random restaurantje kunt krijgen. Uiteindelijk hebben we met stalen gezicht niet gereageerd op de scheldpartijen van de Khmer-commandant, de formulieren niet ingevuld, stoïcijns weer in het busje gestapt, bij de ‘ pasfotostand’ gewoon weggelopen, zelf naar de grensovergang gelopen, officiële visa gehaald voor de normale prijs, en aan de andere kant ben ik doodleuk naar de Khmer-commandant gelopen met de vraag of het volgende busje al klaarstond voor ons. Poeslief was hij opeens, en in totaal 14 uur later stonden we veilig en wel in Siem Reap, Cambodja!

Nu kan voor ons gevoel onze reis echt beginnen, we hebben gelukkig nog drie hele weken in het vooruitzicht door Cambodja en Laos heen. Het Azië gevoel is er hier zeker weer (Indochina voelt bij eerste indruk anders aan dan Indonesië maar het hele sfeertje is weer ontzettend fijn) en we genieten. Tuktuks, eten langs de straat, schoentjes uit, ventilator in de kamer aan, spinnenjacht, interessante mensen, monniken, night markets, indrukwekkende natuur en bouwwerken, we zijn er weer. Vandaag hebben we onze eigen privé tuktuk-chauffeur gehuurd genaamd Sing-a-song en hij heeft ons de hele dag door het prachtige Angkor Wat getuktukt. Wat een indrukwekkende bouwwerken, wat een wereldwonder. Ook deze stad is indrukwekkend en je voelt de oorlog nog her en der. Een ontzettend jonge bevolking (de oudere mensen zijn nagenoeg uitgemoord) en een hoop slachtoffers zonder benen, blind, gehandicapt, nog steeds is er een kans om op een landmijn te gaan staan in delen van het land. Ze hebben voor deze mensen wel veel speciale projecten, een restaurant of spa waar je geholpen wordt door blinden bijvoorbeeld.

Morgen een paardrijtocht door de rijstvelden en dorpen met zonsondergang, en dan door naar Phnom Penh. Nog geen spinnen (zeg ik met een mengeling van opluchting en teleurstelling) wel slangen en de gebruikelijke beestjes. We’ll keep you posted!

154

164

150
147

148

149

151

152

153

155

157

158

159

160

161

163

Azië, Beach Life, Cambodja, DESTINATIONS, Local Life, Nature, Outdoor Adventure, Thailand, TRAVEL, Travel Category, Travel Stories
Aziëtravel

Leave a reply

3 comments

  1. Arthur Coolen 16 februari, 2013 at 20:08 Beantwoorden

    Lieve Laura en Robert, het ziet er weer mooi uit en het klinkt weer even hilarisch verwarrend als altijd;)
    Het duurde even voor ik wat hoorde en ik was best ongerust. Zeker omdat ik eigenlijk geen enkel idee welk land jullie op het moment van “vermissing” eigenlijk zitten of wat de dag tot dag reisplannen eigenlijk zijn. En ik vrees niemand dus. Dus ALS het wel mis gaat dan weet ik niet eens in welk land ik de ambasade moet gaan bellen…
    Dus een klein beetje resiplannen ergens achterlaten is toch niet heel slecht hoor ;)
    Maar ik vind het fijn dat jullie weer boven water zijn en het allemaal lekker loopt min of meer. Geniet ervan!!!
    liefs
    Paps

Post a new comment

Lees ook:

5unday’s pleasures #1

Every Sunday I like to share my pleasures, favorites (or less favourites) and delights – just five things I want to share at that time. ...