Last month I’ve been on a trip through the region of Catalonia, Spain. I’ve been positively surprised. Spain remains so charming. And it breathes ‘the good life’ vibes. I’ve been to Barcelona before (and Málaga, Granada) but the region out of Barcelona is even more stunning. When you are traveling low budget to Barcelona, you usually land on Girona airport and travel straight to Barcelona. Few people know that Girona itself also a beautiful city, and that there is an even more beautiful countryside around it, full of charming medieval villages. It’s worth it to rent a car and explore the area. From Girona I explore the environment: Baix Émporda, Banyoles, Garrotxa Volcanic National Park, the coastal path in Calella de Palafrugell, Begur, Santa Pau and La Vall D’en Bas.

Girona

The flower festival (Temps de Flor) takes place when I arrive here. This week is dedicated to flowers. There are beautiful works of art made of flowers placed on monuments throughout the city. I get a warm feeling inside, looking at all these colorful flowers. A stroll around the city brings me along beautiful squares with lovely outdoor cafes, impressive churches and I am touched by the Jewish quarter. This turns out to be one of the most beautiful and largest of Europe. It is a sandy colored medieval fairy tale with beautiful buildings, alleys and an amazing view of the city. From here you can see how the city is walled and you are able to walk this former defensive wall. Girona is centuries old, and breathes an historic atmosphere. In the distance I discover the snowy peaks of the Alps, and this image appears to show almost anywhere in Catalonia. The hanging houses of the river Onyar are impressive. Catalonia is a country in a country, says the local who is showing me around. “I am not Spanish, I am Catalan!”, he says full of passion. His proud gaze met mine. I get that pride though. The next few days I discover that Catalonia is more than beautiful.

Baix Émporda and the Lake of Banyoles

I continue my way..on a segway. I’m not kidding. And I can assure you it is hilarious. Those monsters go fast, by the way. I make a tour with my new best friend though the vineyards, olive groves and villages in the area of the Baix Émporda, and it is truly beautiful. It’s like I go back in time. The wind blows through my hair, the snowy peaks of the Alps are glancing in the distance and beautiful bridges (with rail carts!), castles, historic buildings and fields full of flowers dominate this ride. (I found myself searching Marketplace for a segway later on…but those things are damn expensive). I fall more and more in love with this region, this so called ‘country within a country’ in Spain. I want a Volvo Amazon with a suitcase on the roof and a tent in the trunk, drive around and set up the tent in the most idyllic spots. For example, next to the Lake of Banyoles, where I enjoy a bike ride and where I am surprised by the blue water. It is the only natural lake in Catalonia. I see Catalans picnicking and fishermen take their place at the many historic fishing cottages along the lake. Pure rest is blowing in my face and it makes me calm and happy. I almost feel like a proud Catalan: I feel it too.

h6>coastal path Callela de Palafrugell

After a delicious lunch at El Far de Sant Sebastià I walk the well known coastal path to Callela de Palafrugell. A heavy but frenzied walk along winding paths, stone steps, picturesque bays and up again – you walk high above the blue sea. From above you can see the blue shades of the sea sparkle, and the view is beautiful. It’s still quiet. High season has not yet begun, and the many beautiful seaside homes are empty. A lost Catalan walks behind his dog, who leaves ferme footprints in the sand. A few dare to enjoy the sun on the beach, and in the quietness I only hear breaking waves. Colored boats lie in the sand, waiting for the local fishing community. It’s like the environment here is not touched by tourism, but the contrary is already proven during the summer months. It gets busy here. The coast here is amazing.

The next few days I discover the Garrotxa Volcanic National Park, Begur, Santa Pau and La Vall D’en Bas. Catalonia part two is coming, I am still reminiscing. Please let me show you what I saw through my lens.

Girona

Baix Émporda

Kustpad Callela de Palafrugell

Lake Banyoles

Afgelopen maand was ik op een reisje door Catalonië. Het heeft me positief verrast. Wat is Spanje toch charmant. En vol ‘het goede leven’ vibes. Ik ken Barcelona en de omgeving van Andalusië (Málaga, Granada) maar de omgeving van Barcelona is ook prachtig. Wanneer je low budget naar Barcelona vliegt land je meestal op vliegveld Girona en ga je direct door naar Barcelona. Weinig mensen weten dat Girona zelf ook een enorm leuke stad is, en dat er prachtige natuur en charmante Middeleeuwse dorpjes in de omgeving te vinden zijn. Het is het waard om een auto te huren en zo de omgeving te verkennen. Vanuit Girona verken ik de omgeving: Baix Émporda, Banyoles, Garrotxa Volcanic National Park, het kustpad in Calella de Palafrugell, Begur, Santa Pau en La Vall D’en Bas.

Girona

Het bloemenfestival (Temps de Flor) vind plaats wanneer ik hier aankom. Deze week staat in het teken van bloemen. Er zijn prachtige kunstwerken van bloemen gemaakt op allerlei monumenten door de hele stad. Ik krijg er een warm gevoel van. Een wandeling door de stad brengt mij langs prachtige pleinen met heerlijke terrasjes, indrukwekkende kerken en ik word nog het meest geraakt door de Joodse wijk. Dit blijkt één van de mooiste en omvangrijkste van Europa te zijn. Het is een Middeleeuws zandkleurig sprookje met prachtige gebouwen, steegjes en een waanzinnig uitzicht over de stad. Je ziet hier ook hoe de stad ommuurd is en je kunt over deze vroegere verdedigingsmuur lopen. Girona is eeuwenoud, en er spat een historische sfeer af. In de verte zie ik de besneeuwde toppen van de Alpen liggen, en dit beeld blijkt overal in de omgeving terug te komen. Ook de hangende huizen aan de rivier de Onyar houden mijn blik vast. Catalonië is een land in een land, aldus de local die de stad laat zien. “Ik ben geen Spanjaard, ik ben een Catalaan!”, zegt hij vol passie. Een trotse blik ontmoet de mijne. Ik snap die trots wel. Ik ontdek de komende dagen dat Catalonië prachtig is.

Baix Émporda en het meer van Banyoles

Ik vervolg mijn weg…op een segway. Ik maak geen grapje. En ik kan je verzekeren dat het hilarisch leuk is. Die monsters gaan nog hard ook, trouwens. Ik tour met mijn nieuwe beste vriend door de wijn- en olijfboomgaarden en dorpjes in de omgeving van Baix Émporda, en het is er prachtig. Het is alsof ik een eeuw terug in de tijd ga. De wind door mijn haren, de besneeuwde toppen van de Alpen in de verte en prachtige bruggen (mét karrenspoor), kasteeltjes, historische gebouwen en velden vol bloemen domineren deze rit. (ik geef zelfs toe dat ik op Marktplaats ben gaan zoeken naar een segway…maar die krengen zijn duur). Ik word meer en meer verliefd op deze regio, deze streek, dit zogenaamde ‘land in een land’ in Spanje. Ik wil een Volvo Amazon met een koffer op het dak en een tent achterin, hier rondrijden en het tentje op de meest idyllische plekjes opzetten. Bijvoorbeeld bij het meer van Banyoles, waar ik een fietstocht maak en me verbaas over het blauwe water. Het is het enige natuurlijke meer in Catalonië. Ik zie Catalanen picknicken en de vissers nemen hun plaats in bij de vele, historische vissershuisjes langs het meer. De rust waait in mijn gezicht en het maakt me kalm en gelukkig. Ik voel me bijna een trotse Catalaan: ik voel het ook.

Kustpad Callela de Palafrugell

Na een heerlijke lunch bij El Far de Sant Sebastià loop ik via het welbekende kustpad naar Callela de Palafrugell. Een pittige maar waanzinnige wandeltocht over slingerende paden, stenen trappen, langs pittoreske baaitjes en weer omhoog – daar waar je hoog boven de blauwe zee verder wandelt. Van boven zie je de azuurblauwe tinten van de zee schitteren, en het uitzicht is er prachtig. Het is er nog rustig. Het hoogseizoen is nog niet begonnen, en de vele prachtige huizen aan zee staan leeg. Her en der loopt een Catalaan achter zijn hond, die zijn ferme voetprint in het zand achterlaat. Een enkeling waagt zich in de zon op het strand, en de kalmte wordt alleen onderbroken door het breken van de golven. Gekleurde bootjes liggen in het zand, wachtend op de lokale vissersbevolking. Het is net of de omgeving hier niet is aangeraakt door het toerisme, al wordt het tegendeel jaarlijks bewezen tijdens de zomermaanden. Dat de kust hier prachtig is, is een feit en ik zou hier bijna, juist in de winter, een huisje willen hebben.

De komende dagen ontdek ik het Garrotxa Volcanic National Park, Begur, Santa Pau en La Vall D’en Bas. Catalonië deel twee komt eraan, ik geniet nog even na. En ik laat je graag meegenieten met dat wat ik zag door mijn lens.

Girona

Baix Émporda

Kustpad Callela de Palafrugell

Lake Banyoles