2016 in stormen en dromen

Ik wil jullie wederom bedanken voor het volgen van mijn reis door de wereld én door het leven. Wat ben ik dankbaar voor alle lezers die dromen in zijn gaan vullen. Met nog steeds groeiende getallen blijven jullie maar langskomen, lezen en mailen. Dat raakt me. De mooie mails. De kritische nootjes. De lieve reacties. De fijne samenwerkingen. Zonder jullie is schrijven eenzaam. Jullie maken What About Her.

2016 was een reis op zichzelf. Naast de wereld delen, deelde ik ook een stukje van mijn hart. Het bracht me een wervelwind van mooie en minder mooie momenten. Het bracht me het gevoel oprecht gelukkig te zijn met waar ik voor sta, wat ik kan en wat ik doe – maar ook ontdekte ik dat het al te laat was om weer adem te halen. Het is te veel geweest. Niet ik alleen, maar wij lieten het touw even los. Alles was even kwijt. Het was een pittige tijd waarin we bepaalde keuzes hebben gemaakt en we er beide even alleen voor kwamen te staan. Wat besefte ik me toen weer des te meer wat voor een lieve, lieve, lieve mensen ik om me heen heb. Ik heb echt de allerliefste vrienden en familie van de hele wereld. You know who you are – jullie zijn engeltjes.

Ik heb trouwens genoeg te zeggen en te vinden van hoe 2016 er verder voor de wereld uitzag – donker, verdrietig en grauw – maar daar worden we allemaal niet beter van. Laten we er gewoon op hopen dat 2017 een mooier jaar wordt.

Kort samengevat – deze maanden bestonden uit een grote wervelwind vol puin. Maar we proberen het nog eens. Deze vijf jaar is een wervelwind aan prachtige momenten geweest en we rennen door – maar met meer rust, met de wetenschap wie we zijn, wat we belangrijk vinden en wat we willen. We zijn momenteel impulsief naar Polen vertrokken om weer even samen te zijn zoals we dat zo goed kunnen. Wie weet wat de toekomst ons brengt.

Ik maakte in 2015 al moeilijke keuzes en 2016 werd er dus niet makkelijker op. Ik koos er in 2015 al voor om, ondanks dat de deuren wijd open stonden en ik al 3 jaar full time blogger en 12 jaar blogger ben, geen commerciële business van What About Her te willen maken. Ik heb What About Her altijd liefkozend mijn kindje genoemd. Dit jaar besefte ik dat de rollen zijn omgedraaid. Ze leert me dingen. Dit jaar heb ik haar een beetje rust gegund. Ik weigerde veel opdrachten, banners, reizen, spreekopdrachten en boekcontracten. Ik deed niet mee aan blog- en schrijfwedstrijden. Ik deed (en doe) nog steeds niet mee aan clickbait artikelen schrijven. Ik opende nieuwe deuren, nam wisselende en uitdagende communicatieopdrachten aan, werk als vaste freelancer voor een paar fantastische bedrijven, verwelkomde mijn tweede stagiaire en ik lanceerde The Boho Guide, een nieuw project waar ik ontzettend trots op ben.

Ik nam een weg die niet veel mensen zouden nemen. Misschien moet ik mezelf niet zo verstoppen. Ik ben trots op wat ik heb bereikt. Ik heb een hart dat wil schrijven en er is een wereld die luistert. Woorden kunnen niet goed genoeg zijn voor een heleboel dingen. Maar ik denk dat ik het moet blijven proberen.

Ik wens jullie een prachtig, liefdevol, vol kippenvel, reislustig, dromerig en onvergetelijk 2017 toe. Volgend jaar is het weer tijd voor What About Her zoals ze altijd is geweest. Reizen jullie weer met me mee?

2016 in reizen

Mijn voornemen voor 2016 was, in tegenstelling tot zo’n beetje iedereen, om juist wat mínder te reizen. Heel 2014 en 2015 bestond uit (pers)reizen – iets dat natuurlijk fantastisch is, maar iets dat ook zijn tol heeft geëist. Ik besloot niet meer voor een paar dagen naar de andere kant van de wereld te vliegen en heb mijn eigen verre, langere reizen gemaakt. Ik moest ademhalen. Van gemiddeld 30 (verre) reizen per jaar vertrok ik dit jaar naar 15 bestemmingen – 18 wanneer je de paar keer Berlijn meetelt. I did GOOD! Ik tel de weekendjes weg binnen Nederland trouwens ook even niet mee.

Thailand

Ik sloot 2015 af en begon 2016 op een prachtige bestemming – het eilandje Koh Ngai in Thailand. Het was een week lang niets doen. Sleep, eat, repeat. Precies dat wat ik nodig had na 2015. We zijn al eens eerder in Thailand geweest en kozen er bewust voor om een week lang op een onbewoond eilandje te vertoeven. Wat was het fijn.

Málaga

We vertrekken eigenlijk elke winter naar Málaga. Ook dit jaar sloegen we niet over. Mijn schoonbroer woont hier af en toe en wij laten die kans nooit aan ons voorbij gaan. Inmiddels is het ook een beetje ‘ons’ stadje en ik hoop natuurlijk in 2017 weer terug te gaan. Het is daar vaak al heerlijk weer tijdens onze winter!

Zuid-Afrika

Zuid-Afrika! Hier keek ik zo naar uit. Acht jaar geleden woonde ik in dit fantastische land en afgelopen jaar ging ik eindelijk terug. Acht jaar geleden mocht ik haar mijn thuis noemen. Mijn thuis werd er mijn hart, mijn hart werd mijn leven en mijn leven herinneringen, de mooiste ooit. Het is een thuis dat blijft lonken. Na al die tijd blijkt Zuid-Afrika nog steeds met stip op nummer één te staan. Het is een gevoel dat ik niet uit kan leggen. Ik zet weer voet op deze bodem vol warme herkenning en fluisterende avonturen en voel me in één klap compleet. Het was alles en dat is het nog steeds. Ik weet niet wat het is, maar ik weet wat het met me doet.

Marrakech

Met vriendinnetje Mandy vertrek ik een midweek naar het mooie Marrakech. Stof tussen mijn tenen, munt in mijn thee. De rust van de riad. Een fluisterend gebed, een ezel stuift langs. De oneindige souks vol kunstschatten, bruisende pleinen vol mysterieuze slangenbezweerders, verhalenvertellers, kruidengenezers. Het verliezen van de Medina, verdwalen in de wirwar van straatjes. Steegjes met straatjes en straatjes met lichtjes en gedichtjes. Zandkleuren en pasteltinten. Roze muren, strepen zon op een zwaaiend kind. Gestaar en gefluister, gevraag en geroep. Een lach en een traan. Marrakech is intens. En fijn.

Lissabon

Lissabon, met je waanzinnig mooie tegelmuren en je zonnestralen, met je slingerende straten van kinderkopjes, omhoog en omlaag en weer omhoog, met je rode zonsondergangen vanaf je Miradouros en je bruisende dakterrassen, met je gelaagde schoonheid en graffiti, met je koude sangria en warme petisco’s, met je wapperende jurkjes in de wind en natte was en spinnende katten en gele trammetjes en gastvrije mensen. Deze fijne stedentrip vergeet ik niet!

Noord-Ierland

De hippie in mij is zielsgelukkig. We hebben dit jaar met een knalgele oldtimer VW-bus door Noord-Ierland gereisd. Het was echt fantastisch. We reden de Causeway Coastal route via de meest onzichtbare weggetjes die ik op de kaart kan vinden, verdwaalden tussen heuvels en weilanden, aaiden honderd schapen, herkenden Game of Thrones plekken, reden door natuurgebieden, weilanden en bossen, langs mysterieuze kastelen, watervallen en kliffen, sliepen op campings, bakten eitjes aan zee en voelden ons vrijer dan ooit.

Slovenië

Samen met Anouk en Johan vertrekken we met z’n vieren op een road trip door Slovenië. SloveniëSlovenië deed me wederom beseffen hoe wonderschoon Europa kan zijn. Ook Europa, en dit land dat op slechts twee uurtjes vliegen ligt, kan me blijven verbazen. Hoe intens graag en regelmatig ik ook naar de andere kant van de wereld vlieg, feit is dat Slovenië tot noch toe dé verrassing van 2016 blijkt!

Namibië

We maakten een road trip door dit bijzondere land in een 4×4 met daktent. Namibië was alles en niets. Namibië was zandkleur, rood en geel, warm en koud, droog en stoffig. Namibië was vuur maken met olifantenpoep, kamperen onder de sterren en dromen in lodges, ontelbare uren rijden in het niets. Namibië was puur, wild en liefdevol, de Melkweg en zonsondergangen en de opkomst van de maan. Het was dagen niet douchen, geen bereik, helse zoektochten naar voedsel in het alles en niets, het was dankbaar en gastvrij en vrij. Oh, wat was het vrij. Het was het niets dat me greep, de oneindige wegen, de bijzondere stammen, de vrijheid en oneindigheid. Namibië was wegen tot het niets en het alles dat achter de horizon lag. Het was uitwijken voor toekans en giraffen en olifanten, het was wandelen langs knuffelende katten en onrustige luipaarden, een zeldzame bruine hyena, het was rode zandduinen en witte valleien, lang geleden gestorven.

Het was zo niets dat het alles was.

Brugge

Slovenië was zó gezellig dat we direct een volgende trip met z’n vieren hebben gepland – een weekend naar vertrouwd Brugge. Eten, drinken, lachen, wandelen en terrassen – het was hilarisch leuk!

IJsland

IJsland heeft echt een speciale plek in mijn hart. Dit is de tweede keer dat ik er was en she blew me away, alweer. De natuur is er zó onbeschrijflijk puur en de mensen zo lief. We maakten een mini road trip en genoten intens. We zagen zelfs het Noorderlicht voor de eerste keer in ons leven!

Canada

Met een camper door Canada reizen is altijd een droom van me geweest. Wat was het bijzonder mooi. Wat is het anders dan alle reizen die ik eerder maakte. De wegen slingeren zich een weg door bergen, langs rivieren, meren en watervallen en door eindeloze bossen. Banff is prachtig, maar Jasper steelt mijn hart. Ook maken we een uitstapje naar Yoho National Park. De bladeren kleuren al langzaam oranje en ik ben in een constante staat van verwondering. Kamperen in de natuur is het leukste dat er is. Daar kan geen luxe lodge tegenop. Het knetterende vuur, de sterren, een boek, goede gesprekken, de stilte… Wat is de wereld toch mooi.

Catalonië

In de herfst maakten we een prachtige road trip door Catalonië. We zagen hoge bergen, groene vlaktes, mooie meren en we aten ons tonnetje rond. Hier moet ik nog over schrijven, maar het was een prachtige trip en het onbekende gedeelte van Catalonië is wonderschoon.

New York

Twee weken geleden vertrok ik met vriendin Anouk (hé, we zijn dit jaar al 3x samen op reis geweest!) naar New York. Een goedkoop ticket, een fijne vriendschap en een impulsieve bui zorgde ervoor dat we een kleine week lang hebben genoten van deze imposante stad. We zijn er beide al geweest en onze tijd daar bestond vooral uit kou lijden, slenteren, eten, praten, kerstcadeautjes kopen en VEEL slapen. Het was zo fijn.

Polen

De laatste reis van dit jaar. Een afsluiter en een nieuw begin. Wanneer je het stuk hieronder – 2016 in stormen en dromen- leest weet je wat ik momenteel in Polen doe. Samen zijn. De we is er weer. De natuur in. De bergen op. Twee jaar geleden, ook tijdens kerst en oud & nieuw, maakten we al een mooie treinreis door Polen. We waren zo onder de indruk van de prachtige natuur en de gezellige steden dat we dit jaar besloten om terug te gaan. As we speak zitten we met een wijntje bij de open haard in de bergen van Zakopane. Just what we needed.

Filmpje van toen – dan snap je vast wat ik bedoel. Wist jij dat het hier zo mooi is?

Berlijn

Regelmatig krijg ik de vraag van lezers en vrienden dat er bar weinig naar voren komt wanneer ze op What About Her zoeken naar Berlijn. En dat terwijl ik het er toch altijd over heb? Inderdaad, ik besefte me dit jaar dat Berlijn een soort van secret hideaway is voor me, haha. Ik ben er best regelmatig en heb er nog vrijwel niets over geschreven. Ach, voor de beste Berlijn tips moet je toch bij Marjolein en Eva zijn. Ik ga er gewoon heen om even offline te zijn, wijn te drinken en lekker te eten. Ha!

2017

Wat 2017 me gaat brengen weet ik nog niet. Ik zie wel wat de dag me brengt. Ik wil dit reistempo graag aanhouden. Zo is het fijn. We gaan eind januari naar het mooie Belize, in april vertrek ik met vriendin Liv naar India en Nepal, we willen sowieso met onze camper door Scandinavië reizen en terug naar Indonesië én ik wil nog graag een reis maken met mijn vader. En eigenlijk wil ik ook graag terug naar Zuid-Afrika. We zien wel wat het jaar me brengt, ik ga er in ieder geval ten volste van genieten. Jij ook?
 

Nederland

We hebben dit jaar ook veel gezien van Nederland. We hebben afgelopen zomer een camper gekocht en hebben in een Gelders bos, aan het Friese water, in een dorp in Groningen, op de Drentse hei én in de duinen van Zandvoort geslapen. Ook zijn we een paar weekendjes weggeweest, onder andere naar Limburg en Zeeland. Volgend jaar willen we naar Scandinavië met Dodgie. Can’t wait!

HAPPY NEW YEAR!