Ha, kan gewoon. Ja! Slapen bij lodges, in game reserves, road trippen door de wildernis: wij deden het. Omdat ik er heb gewoond en met regelmaat terug ga, voelde ik me erg zeker over deze reis. Ik vond dat het kon en dus kon het! Je hoeft je reisdromen helemaal niet aan te passen als je een kindje krijgt. Ik ben team blije ouders = blije baby, en zo is het ook echt. Je hebt geen koffers vol kinderspeelgoed nodig, geen vakantieparken vol gillende kinderen en (over)prikkelende speeltuinen: de natuur is al een playground an sich en in Zuid-Afrika is iedereen heel erg lief en leuk met kinderen. Op een aantal plekken mocht Atlas zelfs mee op safari en zo heeft hij met slechts 10 maanden oud al wilde olifanten, giraffes, zebra’s, buffels en meer gezien. Een special shout out naar Jembisa Bush Home en Laluka Safari Lodge: maar over onze slaapplekken deel ik meer in een ander artikel. Voor deze en andere mooie slaapplekken kan je al spieken op The Boho Guide.

Atlas heeft voor het eerst gekropen op een verandadeck met uitzicht op een kudde olifanten, dat was echt een mooie herinnering. Voor ons dan. En daar gaat het tenslotte om op deze leeftijd. Het hoeft niet allemaal ten dienste te staan van. Als je kan combineren wat je belangrijk vindt met mama zijn en je kind, dan is dat prachtig. Voor mij is dat reizen, en nu Atlas (inmiddels 1.5 jaar jong) gewoon zonder pardon met ons meereist naar o.a. IJsland, Zuid-Afrika, België, Canada, Griekenland, Denemarken, Frankrijk, Marokko en Noorwegen zie ik dat hij daar enorm van geniet. Hij bloeit helemaal op als we op reis zijn, geniet net zo gelukzalig met ons mee en ontwikkelt zich ook twee keer zo hard. Ondanks dat hij zich er waarschijnlijk inderdaad niets van zal herinneren op deze leeftijd, doen wij dat wel. En reizen met je kind is het mooiste ooit! Ik ben er daarbij van overtuigd dat het wel op een of andere manier bij hem ingeprent zal zijn en blijven en dat het goed is voor zijn ontwikkeling. Naar de speeltuin gaan (doen we ook natuurlijk) of op een grootschalig kindervakantiepark zijn (liever niet) herinnert hij zich óók niet meer op deze leeftijd. Dus waarom niet? Waarom niet.

Dus: naar Zuid-Afrika met een baby.

Naar ons geliefde Zuid-Afrika gingen we, met onze zoon Atlas van toen 10 maanden oud. Ik heb er veel over gedeeld op Instagram, maar hier nog niet over geschreven. Tijd om dat wel te doen. Het was fantastisch. Deze reis stond al gepland in 2020, en toen kwam daar C en gingen we niet. De plekken stonden echter nog wel gereserveerd en 2 jaar later hebben we met die oude en nieuw gevonden plekjes echt een droom van een reis kunnen maken die in het teken stond van wildlife, game reserves en lodges. Zuid-Afrika is heel kindvriendelijk en veel gezinnen reizen langs de Garden Route, maar deze reis stond dus al en zou een echte wildlife reis worden in het ongerepte noorden van Zuid-Afrika, Waterberg en het westen. Het is daar zo mooi, zo anders dan het zuiden en de welbekende Garden Route, zelfs heel anders dan Kruger. Ik vond dat we dat maar gewoon moesten doen en zo geschiedde. Met een beetje aanpassen was ‘t echt heel goed te doen. Een groot voordeel is dat er geen tijdsverschil is, dus je hebt geen last van een jetlag. We bleven weg uit het ‘high risk’ malariagebied. De vlucht zelf was ook goed te doen, we kozen voor een rechtstreekse vlucht naar Johannesburg. Die gaan vaak in de nacht en hij heeft dus aardig geslapen in het vliegtuig. Vanuit Johannesburg hebben we een grote rondreis gemaakt en in vijf lodges geslapen, overal twee of drie nachten om iets meer rust in te bouwen. We hebben in twee weken tijd niet heel veel gereden (ca. 1000 kilometer) en dat was voor toen helemaal goed, al kan Atlas heel goed langer in de auto zitten. Misschien omdat we inderdaad vanaf kleins af aan al dit soort reizen en road trips maken? We zijn nu net terug uit Noorwegen wat écht een flinke reis was qua kilometers en ook dat ging nog steeds heel goed.

Fun fact: Thomas heeft me tijdens deze reis ten huwelijk gevraagd en ik zie nu pas dat onze route een hartvorm heeft. Bizar!

Dit was globaal onze route van twee weken door het noorden van Zuid-Afrika:

Reizen en met een baby verblijven bij lodges in Zuid-Afrika

De lodges waar we verbleven, eigenlijk over het algemeen iedere lodge, liggen allemaal in mooie game reserves waar veel wilde dieren leven. Als je slaapt bij een lodge is dat vaak op een soort all-inclusive basis (zie, zo zie je me tóch op dat soort plekken!) waarbij je slaapt op de mooiste plekken, je mee kan op twee safari’s (game drives) per dag van ca. 3 uur lang, en je ontbijt, luncht en dineert er. Oh, dat sfeertje is zo fijn. Over het algemeen eet je er heerlijk, vers, gezond, goed en de diners zijn vaak op de mooiste plekjes van de lodge; braai rondom de vuurplaats (boma), bush dinners, en ga zo maar door. Op onze eerste avond zijn we gelijk met Atlas naar een plek middenin de bush gereden om daar heerlijk te eten bij het vuur, spannend en oh zo tof. Met Atlas werd ook heel goed rekening gehouden. Sowieso zijn de locals echt gek op kinderen, hij is er zo leuk vermaakt!

Let wel: op veel plekken mag een jong kindje niet mee op game drives, en dus hebben we de game drives afgewisseld. De een in de ochtend, de ander in de namiddag. Iemand bij Atlas, iemand op pad. Het is iets minder gezellig, maar je hebt elkaar wel wat te vertellen als je terugkomt. Wat heb jij gezien? Bij sommige lodges mocht Atlas wel mee op een kortere rit en dat was echt zo bijzonder! En weet je? Het maakt eigenlijk niet uit. En Zuid-Afrikaanse lodges zijn over het algemeen zo mooi, zo warm, zo gezellig, zo genoeg om daar al je reis te vieren en te zijn. Veel plekken hebben zicht op een waterhole waar de dieren gaan drinken, zodat je ook vanuit daar en dus samen met je kind dieren kunt spotten. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om naar self-drive game reserves te gaan, en dan kan je sowieso met z’n allen op game drives gaan – denk bijvoorbeeld aan Kruger en Addo.

Wij nemen een heel klein rugzakje speelgoed mee (echt minimaal) want er is genoeg te ontdekken in de buitenwereld. Atlas draagt wollen rompers die langer fris blijven (wol is deels zelfreinigend) en hoeven dus geen stapels rompertjes mee. Beetje kleding, startpakket luiers en twee pakken doekjes (alles is overal te koop), zijn slaapzak en knuffel en dat is het wel zo’n beetje. Ik geef nog borstvoeding (nog steeds!) en hij eet ook gewoon met de pot mee, dus dat scheelt ook gesleep. We dragen hem (nog steeds) dus een kinderwagen is ook niet nodig. Al met al: zo goed te doen, zo niet nodig om hele koffers mee te nemen en daar stress over te hebben. Ze hebben over het algemeen ook overal kinderbedjes en stoelen en hij ging een beetje mee in het ritme van de dag dus vaak iets later naar bed – als hij zijn toen nog twee slaapjes doet is hij de rest van de dag blij. Als de een op game drive was ging hij slapen in de ochtend en tijdens de game drive in de namiddag was precies zijn toen nog tweede slaapje. Nu hij één slaapje doet gaat dat nog steeds goed: het lukt hem in de auto tijdens lange ritten, of we maken waar we ook zijn alleen een ochtendwandeling, dan even slapen, en dan een hele dag plezier!

Ik kan alleen maar zeggen: doen doen doen. Kijk deze foto’s maar. En zijn happy face. En die van ons. Wil je toch?

Oh, en ik heb een nieuwe camera op het oog! Deze. Die gaat mee naar de volgende Zuid-Afrika reis! Daar wil ik dan deze lens bij, en een mooie telelens.