…Is nog steeds fenomenaal mooi. Bij Lapland denkt iedereen aan een witte wereld. Ik geef toe, ook ik dacht handschoenen en snowboots in te moeten slaan toen ik de uitnodiging zag. Ik dacht aan witte boomtoppen, een altijd knisperende bodem, ijzige meren en sneeuwval. Niets blijkt minder waar tussen mei en september. Lapland laat zich in deze periode zien zonder haar witte masker, simpelweg zoals ze is. Wie had kunnen denken dat je in een t-shirt de Arctic Circle kan oversteken? Ik niet. En ik deed het. Er zijn legio aan bijzondere activiteiten te doen in Lapland wanneer er geen sneeuw ligt. Ik schreef hier al een ode aan de natuur van Fins Lapland. Ik vertel je graag wat je er, naast je verbazen over deze waanzinnige natuur, nog meer kunt doen.

Sprookjes over vis en jacuzzi’s

Ik bevind me in het authentieke stadje Tornio. Het bestaat uit houten huisjes en ligt aan een wilde rivier, de Tornio River. Ik tuur door de mist heen en zie Zweden aan de andere kant van de rivier liggen. Ik schuif aan bij een dorpsbewoner om te genieten van een authentiek visdiner (goed, rendier voor mij) en luister, terwijl ik mijn handen warm aan het vuur, naar zijn verhalen. Ze blijken hier een systeem te hebben. ‘Er zijn een paar gepensioneerde dorpsoudsten die dag in, dag uit kilo’s vis uit de rivier vissen. Deze vis is voor alle dorpsbewoners. We delen het, eten het samen op naast knapperende vuren terwijl we praten over het Lapse leven’, vertelt hij. Ik vind het prachtig. Als de avond valt klim ik in de bubbelende jacuzzi die buiten aan de rand van de rivier staat. Wauw. I feel blessed.

Wildwater rafting

De volgende dag krijg ik een helm in mijn handen gedrukt. We gaan wat? Wildwater raften. Geen ijs op het water betekent ook avontuurlijke praktijken zoals deze. De stroomversnellingen nemen je mee de diepte in als je niet hard genoeg peddelt, en uitgeput maar vol adrenaline besluit ik een uur later nóg een keer de rivier te trotseren. Dit keer staat onze raft-boot rechtop in het water terwijl de golven in mijn gezicht slaan en al mijn mederafters niet meer op de boot maar ín de boot liggen. Het is me wat. Een onwijze kick, dat wel. Een prachtige bustocht door de natuur brengt me naar de stad Rovaniemi.

Jetski, Husky Farm & het Arktikum

In plaats van een ritje op een snowscooter is het zonder sneeuw en ijs mogelijk om een tocht op een jetski te maken. De rivier kabbelt voort, ik druk het gas in en met een gillende Lotte achterop besluit ik het gas niet meer los te laten. Dit is waanzinnig. Dubbelgevouwen van het lachen doe ik alsof ik niet meer weet hoe ik moet remmen, en we vliegen over het water. Wat een kick. Ik wil zo’n ding. We maken een urenlange tocht langs prachtige Lapse wouden en heuvels. Onderweg zijn er mogelijkheden om te stoppen en je jetski even op een strandje te parkeren. We stoppen bij het interessante Artktikum museum. Het is naast een museum ook een wetenschapscentrum en daarmee een populaire cultuurbestemming.

Even later parkeer ik mijn jetski tegen een heuvelrug en beklim ik deze richting de husky farm, waar honderden blaffende honden me begroeten. Je mag ze allemaal knuffelen. Er zijn ook tientallen puppy’s, en ze vinden mij al snel niet meer terug. Ik verwacht pluizige, witte honden met blauwe kijkers, maar hier zijn voornamelijk Arctische husky’s. Net zo lief, maar bekend om hun snelheid. De eigenaar van deze farm heeft al vele meerdaagse husky tochten gewonnen. Ook wij maken een ritje op een kar, voortgetrokken door een roede van deze enthousiaste dieren. Ook dat kan zonder sneeuw.

Santaclaus Village &; de Arctic circle

Vlakbij Rovaniemi ligt Santaclaus village, en bij aankomst waan ik me in de kerstsferen. Elfjes zijn druk bezig met brieven van kinderen beantwoorden. Hier woont de ‘echte’ Kerstman en hij krijgt zo’n half miljoen brieven per jaar. Verder is hij altijd in voor een praatje. Ik klim zelfs even als een klein kind bij de beste man op schoot. Het is warm voor de tijd van het jaar. In mijn t-shirt huppel ik heen en weer over de Arctic Circle. Ik ben niet ver verwijderd van de Noordpool, en toch voelt het als een zwoele herfstdag. Twee weken na thuiskomst begint het hier te sneeuwen, en zo zal het de komende maanden blijven doen. Vandaag niet. Vandaag schijnt de zon, zat ik net bij de Kerstman op schoot en neem ik nu stapjes richting de Noordpool. Aan de ene kant is het gewoon een nietszeggende streep op de grond, aan de andere kant is het toch echt een vreemde gewaarwording. Toeristisch, maar leuk. Een must do als je toch in Lapland bent.

Finse Sauna

Finse Sauna’s zijn wereldwijd bekend, en ook ik maak kennis met deze traditie. Bijna elke Fin heeft een sauna thuis en het is gebruikelijk om daar zo’n beetje de helft van de week in te spenderen. Met vrienden, met een biertje, tussen schooltijd, voor het slapen gaan. Het Metsäkyly Forest Retreat heeft verschillende sauna’s en jacuzzi’s en het is hier heerlijk om een avond te vertoeven. Uiteraard duik ik ook een paar keer de sauna in en koel zelfs even af door in het ijskoude meer te springen. I can get used to this.

De natuur in & het noorderlicht

We bezoeken een koppel dat midden in de bossen woont en daar ook daadwerkelijk zelfvoorzienend leeft. We krijgen een cursus sieraden maken en ik ontwerp een prachtige armband en ketting van rendiergewei. Ik stap haar huisje binnen voor een glas bessensap en zelfgebakken cake, en verwonder me over haar fantastische interieur. Ik nam gisteren al een rendiervel mee (reizen op z’n Laura’s deel twee: neem een enorm rendiervel mee op de jetski) en krijg nu nog meer wooninspiratie. Vervolgens gaan we het bos in en plukken kilo’s bessen. Het bos is mysterieus verlicht door de zonnestralen en ik voel me één met de natuur. Ik neem mijn zelf geplukte bessen mee naar Nederland en maak er jam van.

Ja. En dat noorderlicht hè. Dat is nog een dingetje. Het bekende groene licht is zeker te zien rond de herfst. Maar het was te bewolkt. Voordat ik in Lapland was (augustus) zijn er al prachtige schouwspelen in de lucht gezien. Mijn week in Lapland? Niets. Ik vlieg terug op vrijdag. Die nacht is er een solar storm, en een waanzinnig noorderlicht te zien op te plek waar ik was. Een goede reden om nog eens terug te gaan.

Thanks Chantal voor de foto’s waar ik zelf op sta!