I would love going to a different spot in Belgium every weekend. I can’t explain why, but Belgium has something. Something pretty, the atmosphere is amazing. For a country that is next to ours with very few differences, it is able to make me feel on the other side of the world. And I like Belgians. They may not be as hysterical as we are, but that is just fine. According to me, they are nice for each other. Or as it seems – but if a woman is constantly coughing in the train and a man who is three chairs away gets up, puts a cough candy in front of her and gets off the train, I find that very sweet. You know that I lost my heart already to Bruges, but last month I was in beautiful Ghent again.

Ghent is one of those cities where there’s such a fine atmosphere that you immediately have the feeling being away from home. The historic buildings have survived the bombing in World War II and are therefore they shine on all sides of the many canals. I’m here to visit a friend and together we decide to venture a dance on the outdoor festival Roots of Minimal. A day to remember, and with tired feet I let myself fall on the soft bed of the Marriot hotel. The next day, we try to find unknown streets in Ghent but we don’t succeed, because we still seem to recognize every street of our previous visit. Each street is unique, known or unknown. Ghent is an easy going city. Casual, lovely corners reflect themselves naturally. A map is not necessary, and I crumple it back in my bag. All the memories of our previous visit are coming back. Like Gent already conquered a place in our heart.

Gent is wonderful – and young at heart. It is a compact student city in an authentic jacket and this creates a positive energy. Individualistic. Artistic as well. Museums abound, and the city is rich in graffiti art. Artist Roa has unleashed his creativity on the walls in Ghent. A boat trip shows the other side of Ghent and the many vintage markets steal my heart, as well as the Design Museum. Not so much the museum itself but the current exhibition touches me. Plastic pollution. What are we doing to our beautiful Earth? We end up in the bustling centre of Ghent, while I want to take all the plastic off the ground we go around the corner and there rises Gravensteen. Just in front of us, in the middle of the city. This remains special and this time we explore the Castle from within as well. What an amazing view from the highest towers. We drink beer and enjoy Burgundian delicacies at restaurant Coeur d’Artichaut, Bel Fort and Du Progres. Time flies. Before I know it I step into the train again with a full stomach, tingling feet, a vintage vest and a head full of lovely memories.

Het liefst zou ik ieder weekend naar een andere plek in België gaan. Ik kan niet zo goed uitleggen wat het is, maar België heeft iets over zich. Iets fijns, sfeervols, warms en kalms. En dat voor een land dat zo dichtbij de onze ligt, weinig verschillen lijkt te hebben maar me zo op reis doet laten voelen. En ik vind Belgen leuk. Ze zijn dan misschien niet zo hysterisch als wij Nederlanders, maar dat hoeft ook helemaal niet. Volgens mij zijn ze gewoon een stuk liever voor elkaar. Of het lijkt zo – maar als een vrouw constant aan het hoesten is in de trein en een man die drie stoelen verderop zit opstaat, een hoestsnoepje voor haar neus neerlegt en de trein uitstapt, vind ik dat lief. Jullie weten dat ik mijn hart al verloor aan Brugge, en laatst was ik weer in het mooie Gent met mijn vriend.

Gent is één van die steden waar zo’n fijne sfeer hangt dat je al snel het gevoel hebt dat je écht even weg bent. De historische gebouwen hebben de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog overleefd en staan daarom des te statiger te stralen aan alle kanten van de vele watertjes. Ik zoek vriendinnetje Annelies op en met z’n allen besluiten we een dansje te wagen op het leuke outdoor festival Roots of Minimal. Een dag om van te genieten, en met vermoeide voetjes laat ik me vallen op het zachte bed van het Marriot. De volgende dag proberen we onbekende straatjes te zoeken in Gent maar lukt het niet, omdat we elke straat nog lijken te herkennen van ons vorige bezoek. Daarbij is elk straatje uniek, bekend of onbekend. Gent is een makkelijke stad. Gemoedelijk, fijne hoekjes wijzen zich vanzelf. Een kaart is niet nodig, en ik verfrommel deze terug in mijn tas. Alle herinneringen van ons vorige bezoek komen terug. Alsof Gent al stiekem een plekje in ons hart had veroverd.

Gent is prachtig – en jong van geest. Het is een compacte studentenstad in een authentiek jasje en dit zorgt voor een positieve energie. Individualisme. Artistiek ook. Musea in overvloed, en de stad is rijk aan graffiti art. Artist Roa heeft ook in Gent zijn creativiteit op de muren losgelaten en we zoeken zijn kunst op. Een boottochtje laat ons de andere kant van Gent zien en de vele rommelmarkjes stelen mijn hart, evenals het Design Museum. Niet zozeer het museum zelf maar de huidige expositie raakt me. Plastic vervuiling. Wat doen we onze mooie aarde toch aan? We lopen inmiddels weer in het bruisende centrum, terwijl ik al het plastic van de grond wil rapen slaan we een straat in en daar rijst Gravensteen voor onze neus omhoog. En dat midden in de stad. Het blijft bijzonder en dit keer verkennen we het kasteel ook van binnenuit. Wat een waanzinnig uitzicht vanaf de hoogste torens. We drinken heerlijke biertjes en genieten van Bourgondische lekkernijen bij restaurant Coeur d’Artichaut, Bel Fort en Du Progres. De tijd vliegt. Voor ik het weet stap ik de trein weer met een volle maag, tintelende voeten, een vintage wollen vest en een hoofd vol fijne herinneringen.