Nu alle reizen waar ik zo naar uitkeek worden gecanceld (ik zou nu op yoga retreat in Portugal zijn, over drie weken weer naar Zuid-Afrika en er stonden heel wat andere mooie (pers)reizen gepland…) en we voorlopig echt nog niet op reis kunnen, besef ik des te meer wat een voorrecht het was om te reizen en hoe dankbaar ik ben voor alle reizen die ik heb kunnen maken! Hoe bijzonder het is wat ik allemaal heb gezien, gedaan, gevoeld, ervaren, geleerd. ❤

Beren zien in Canada. Kamperen onder de sterrenhemel in Namibië. Puffins en het Noorderlicht in IJsland. Game drive na game drive in Zuid-Afrika. Slapen op onbewoonde eilandjes in Belize. Carnaval op Barbados. Orang oetans op Sumatra. Een bruiloft op Curaçao. Elanden in Lapland. Een verlaten Taj Mahal. Zwemmen met walvishaaien op de Filipijnen. Wildkamperen in Noorwegen. De Himalaya in Nepal. Watervallen in Laos. Die motortocht in Vietnam. Koala’s in Australië. Het wereldwonder Petra in Jordanië. Verdwalen in Hong Kong. Families in Gambia. Kampvuurtjes aan de rivier in Indonesië. Sneeuw in Nieuw-Zeeland. Olijven in Griekenland. Bali met papa. Reggae in Jamaica. Sledetochten in Polen. Dat yogaretreat op Ibiza. Geisha’s in Japan. Souks in Marokko. Streetfood in Taiwan. Tempels door heel Azië. De Big Five. Zo kan ik nog wel even doorgaan en realiseer ik me: wat valt er nog veel te schrijven. Het is niet erg om even thuis te blijven.

Als klein meisje namen mijn ouders me mee naar de bergen, de zee, geschiedenis, musea, kastelen, vreemde talen, wekenlang kamperen en lange wandelingen door de bergen in Frankrijk. Als zestienjarige werkte ik een zomer lang op een Grieks eiland. In deze periode (zestien jaar geleden!) begon ik mijn blog en schreef ik alles wat ik voelde en zag tijdens mijn reizen op digitaal papier. Ik woonde een paar keer in het buitenland. Als achtienjarige liep ik stage in Londen, als twintigjarige woonde ik in Zuid-Afrika waar ik mijn minors Lodge & Wildlife Management volgde in de bush en daarnaast reizen maakte, en dat bijzondere jaar sloot ik af met een eindstage in Parijs.

Op mijn eenentwintigste begonnen mijn backpackavonturen. Ik reisde met m’n rugzak door Azië, Afrika, het Midden-Oosten. Alles om dat vrije gevoel vast te houden. In deze periode groeide What About Her enorm en in de jaren die volgden stond ik aan die gekke top van de reisblogwereld. Ik maakte tientallen persreizen per jaar, pakte m’n koffer zo’n drie keer per maand in om internationale reizen te maken. Wauw. Dat was een bijzondere, heftige maar mooie periode. Ook haalde ik alles uit Nederland: ik had een eigen camper, een daktent, een boshuis.

Ik was altijd al een vreemde eend in de bijt. Het commerciële wereldje bleek niets voor mij en na een aantal jaar deed ik een stap terug, maar nog steeds run ik What About Her (en sinds 2016 The Boho Guide) met alle liefde en passie en dit combineer ik de laatste jaren met een eigen communicatie- en content bedrijf. Ik combineer persreizen met eigen reizen én een fijn bedrijf, koophuis en leven in Nederland en ben in balans. De natuur is m’n leven. Enne, dat tweede boshuis en die camper komen er wel weer. En die mooie reizen ook.

Eerlijk is eerlijk: nu ik even niet meer op reis kan ben ik wat van slag, maar des te dankbaarder: zo’n 65 landen heb ik mogen ervaren! En daar hou ik me nu des te meer aan vast.

Een kleine selectie in beeld. Even random uit m’n galerij gevist, niet per se mijn mooiste of lievelingsfoto’s (moet ik echt eens uitzoeken) maar ik droom er wel weer heerlijk bij weg. Wat ik me afvraag: ik zie veel reisbloggers nu hun foto’s verkopen als prints. Hier heb ik zelf ook wel eens aan gedacht. Zou hier interesse voor zijn? Ben erg benieuwd!