Barbados. Paradise, a small island with many faces in the middle of a turquoise, ocean. I’m in the Caribbean. The reason why I am invited by this island is the Crop Over Festival. During our days on this paradise island we mainly deepen ourselves in this festival and all the activities surrounding it. More on that later. In spite of this, as I still am Laura, write my own plan and we’ll explore the island together. I need to get to know this interesting island.

Our hotel is located on the west coast of Barbados, near the capital city of Bridgetown, and with three steps I find myself on a perfect white beach. Nipping a cocktail, talking continuously with the beautiful and inspiring people that I’ve met and get to know here like Serena, Cintha and Angelika , I walk along the coast with my feet in the clear blue water. I feel my head nearly burst of inspiration and grab the hand of my boyfriend. I want to make plans together, get more out of my company and my creativity, be more beautiful and more meaning for this world. Show more. Show the world what I can do. I feel good here. Barbados is a sun and beach destination and this side of the coast is a never-ever-ending beach. You can spend hours along the coast driving and seeing nothing more than blue water and white sand, shimmering in the sunlight continuously. A heavenly feeling, instant happiness. A catamaran cruise along the coast shows another side of the turquoise water. A dive from the boat in the infinite sea let me feel free. I start screaming. “Dive into the deep!”. “Take that leap of faith. Follow your dreams. I am not saying it is going to be easy, I am saying it is going to be worth it.”. The world beneath sea leven is gorgeous. Dead silence. New life to be explored. Unknown life. A turtle swims little circles in front of me. “Go on”, he seems to say. “Feel free, show yourself, it’s OK”.

I love the island life. It’s less rushed, more relaxed, more freely. The Bajans are very welcoming, interested and cheerful. They spontaneously start chatting with you, give compliments all over or they simply give you a feeling of happiness by the ever-present smile on their face. A safari tour takes me to another side of the island. First, we drive around in the inhabited world. See infinite white beaches and the villas of Oprah Winfrey and Rihanna. Suddenly we store off, inland. With screeching tires and rock hard Soca music we drive along sugar cane plantations, wooden cottages. Suddenly the island ends. I get off the car. It seems like I am on the end of the world. The contrast between East and West still amazes me. Such a small, paradise island in the middle of the ocean, constantly changing in color. It has multiple faces. The North and East of the island is pristine. Mountainous, wild, with sharp edges. The rocky plains of Northern Barbados end dramatically in the dancing Atlantic Atlantic Ocean, while the wind blows my hair in my eyes.

Yes, Barbados has beautiful blue seas with azure and turquoise shades that warm me. White beaches, a palm tree here and there. A peaceful, paradisiacal side and a rugged, mountainous side. Beautiful, open, enthusiastic Bajans and a great love for their own country. Festive evenings, brightly coloured wooden houses and music everywhere. And rum punch, Banks beer and a lot of fun while enjoying an amazing sunset. Great food, fresh fish, exotic fruit along the side of the road and many Indian influences – even the local fast food chain sells tasty roti. There are particularly nice restaurants like Just Grillin’ and the Surfers Café, highlights which we discovered by accident. Barbados is a very prosperous country with little poverty, no illiteracy, healthy old aging, no conflicts. But the abandoned buildings are quite shocking. Wherever I look I see abandoned buildings, dilapidated hotels, deflated swimming pools, half collapsed houses…right behind the beautiful beaches. The Government is working on a plan to reduce this and change these buildings into new houses. I am enamored of old, dilapidated buildings with broken windows, but it does not belong to the image I had of Barbados. Yet it gives a ‘rough’ feel, something that Barbados should not get rid of. It gives the island something powerful. Something that is real. Nonetheless, Barbados offers a lot of beauty and paradise and the sincerity of the locals hit me.

I have a feeling that there is more. Unfortunately, I have explored too little of the island to be able to say that I’ve become in love with Barbados, but I am convinced that that is possible. Time for a round of island hopping in the Caribbean. In my mind, I poor myself a rum punch. If you just listen to this song while viewing the photos, you get the Caribbean feeling I’ve dragged home.

En we namen de GoPro mee….Binnenkort meer!
Barbados. Klein, paradijselijk eiland met vele gezichten in het midden van een turquoise, immense oceaan. Ik ben in de Caribbean. De reden waarom ik naar dit eiland mocht vertrekken is het Crop Over Festival. Tijdens onze dagen op dit eiland verdiepen we ons voornamelijk in dit festival en alle activiteiten eromheen. Daarover later meer. Desondanks trek ik, zoals het een echte Laura betaamd, ook mijn eigen plan en verkennen we samen het eiland op onze eigen manier.

Ons hotel ligt aan de westkust van Barbados, nabij de hoofdstad Bridgetown, en met drie stappen sta ik op een paradijselijk wit strand. Ik drink er een cocktail, praat onophoudelijk met de mooie en inspirerende mensen die ik hier ontmoet en leer kennen zoals Serena, Cintha en Angelika en wandel langs de kust, met mijn voeten in het helderblauwe water. Ik voel mijn hoofd bijna barsten van de inspiratie en pak de hand van mijn vriend. Ik wil mooie plannen maken, meer uit mijn bedrijf halen en meer betekenen voor deze wereld. Meer laten zien. Laten zien wat ik kan. Ik voel me hier goed. Deze kant van de kust is een never-ending strand. Je kunt uren langs de kust rijden en niets meer dan azuurblauw water en wit zand zien schitteren in de onophoudelijk schijnende zon. Een paradijselijk gevoel, instant happiness. Een duik vanaf de boot in de oneindige zee, tijdens een catamaran cruise, laat me vrij voelen. “Duik in het diepe”, wil ik schreeuwen. Wat is het prachtig, onder water. Doodse stilte. Nieuw leven. Onbekend. Een schildpad zwemt rondjes voor mijn neus. “Toe maar”, lijkt hij te zeggen. “Voel je maar vrij, laat jezelf zien, het is oké”.

Ik hou van het eilandleven. Het is minder gehaast, gemoedelijker. De Bajans zijn ontzettend geïnteresseerd en vrolijk. Spontaan beginnen ze tegen je te babbelen, je te overladen met complimenten of laten ze je glimlachen door de altijd aanwezige lach op hun gezicht. Een safari tour brengt me naar een andere kant van het eiland. We rijden eerst door de bewoonde wereld. Ik zie oneindige witte stranden en de villa’s van onder andere Oprah Winfrey en Rihanna. Plots slaan we af, het binnenland in. Met gierende banden en keiharde Soca muziek rijden we langs suikerriet plantages. Plots staan we stil. Ik stap uit. Het lijkt het einde van de wereld. Het contrast tussen oost en west verbaast me. Dit kleine eilandje in het midden van de oceaan verandert steeds van kleur. Het heeft meerdere gezichten. Het noorden en oosten van het eiland is ongerept. Bergachtig, woest, met scherpe randen. De rotsachtige vlaktes van noordelijke Barbados eindigen met een stenen val dramatisch in de schokkerige Atlantische Oceaan, terwijl de wind mijn haren alle kanten op blaast.

Ja, Barbados heeft prachtig blauwe zeeën met kleurschakeringen waar ik zo warm van word. Witte stranden, een palmboom her en der. Een rustige, paradijselijke kant en een woeste, bergachtige kant. Mooie, open, enthousiaste bewoners met een grote liefde voor het eigen land. Feestelijke avonden, vrolijk gekleurde houten huisjes, overal muziek en rum punch. Waanzinnige zonsondergangen. Heerlijk eten, verse vis, exotisch fruit langs de kant van de weg en veel Indiase invloeden- zelfs de plaatselijke fastfood keten verkoopt smakelijke roti. Er zijn bijzonder leuke restaurantjes te vinden, wij ontdekten per toeval hoogtepuntjes Just Grillin’ en the Surfer’s Café. Barbados is een ontzettend welvarend land met weinig armoede, geen analfabetisme, gezonde ouderdom, geen conflicten. Toch valt de leegstand me direct op. Overal waar ik kijk zie ik verlaten gebouwen, vervallen hotels, leeggelopen zwembaden, half ingestorte huizen…recht achter de mooie stranden. De regering is bezig met een plan voor deze leegstand. Ik ben wel gecharmeerd van vervallen gebouwen met kapotte ramen, maar het hoort niet bij het beeld dat ik van Barbados had. Toch geeft het me een ‘ruw’ gevoel, iets dat Barbados niet moet kwijtraken. Het geeft het eiland iets krachtigs. Iets dat écht is, want laat het toerisme Barbados niet nog meer overspoelen. Desondanks heeft Barbados een hoop pracht en paradijs te bieden, en heeft de oprechtheid van de locals me geraakt.

Ik heb het gevoel dat er meer is. Ik heb helaas te weinig van het eiland mogen ontdekken om te kunnen zeggen dat ik verliefd ben geworden op Barbados, wel ben ik ervan overtuigd dat die kans er inzit. Tijd voor een rondje eiland hoppen in de Caribbean. Ik schenk mijzelf in gedachten even een rum punch in. Als jullie dit nummer even luisteren tijdens het bekijken van de foto’s, snap je het Caribische gevoel dat ik mee naar huis heb gesleept.

En we namen de GoPro mee….Binnenkort meer!