MINDSTYLE / Tijd

17

IMG_3170
Een kort hersenspinsel, als deze blog verschijnt zit ik namelijk met mijn wederhelft in Antwerpen. Genieten. Vintage, drankjes, lekker eten, inkopen en nog meer genieten. Een weekendje weg is altijd fijn. Note: de blog verscheen dus helemaal niet gister, daar ging iets mis. Eigenlijk ben ik al terug en bezig met de Antwerpen blogs van deze week. En nu plaats ik hem lekker toch onder het mom ‘gister’. 

Ik heb het gevoel alsof de tijd steeds sneller gaat. Dat zei m’n moeder ook altijd: “Naarmate je ouder wordt gaat de tijd sneller.” De Wijze Woorden Der Generatie, en ik kan me er nog best in vinden. Ik heb het gevoel alsof ik van zomer naar zomer  leef, alsof ik nog maar een paar weken geleden eindexamen gedaan heb, alsof ik gister nog met lego mocht spelen. Ik was geen barbie meisje, ik speelde met lego, klom in bomen en liep trots rond in mijn leger-des-heils camouflagepak om ‘oorlogje’ te spelen. Het is raar, heel raar. Het is sowieso vervelend om ouder te worden. Neem verjaardagen bijvoorbeeld; vroeger kreeg je echt zo’n speciaal gevoel. Kon je nachtenlang niet slapen van de spanning. Was je altijd de baas op je eigen kinderfeestje, want dat wás gewoon zo. Mocht je kiezen wat je wilde eten. Werd je de hele dag in de watten gelegd. Lekker eten, aandacht, dikke taarten en mooie cadeaus. De hele familie kwam. Nu krijg je drie zoenen en wat geld in je handen gedrukt. Als je een beetje geluk hebt verrassen mensen je nog met een bezoekje; voor hetzelfde geld krijg je een kaartje (“sorry… te laat! Maar alsnog…”) en dan ben je helemáál de pineut. Zit je weken naderhand nog steeds kaasjes en worstjes te eten.

Moet je nagaan; zo zit je in je roze schaapjes-badjas je eerste driewielertje uit te pakken, zo begin je aan een pittige studie, zo heb je al over de halve wereld gewoond met je 25 jaar. Zo zijn er tegenslagen, zo is er intens verdriet, maar zo zijn er ook prachtige geluksmomenten en fantastische reizen. En denk eens aan het feit dat je normaal gezien nog zo’n 60 jaar te gaan hebt. Wat ga ik allemaal doen? En wat komt er nog op mijn pad? Ik neem me voor om over 10 jaar nog zo’n stukje te schrijven. Reflectie.

LIFESTYLE, Mindstyle, Persoonlijk, Stories from the Heart

Leave a reply

17 comments

  1. bohemiandreams.nl 8 juli, 2013 at 09:52 Beantwoorden

    Mooie gedachten :) Maar het is heel logisch dat de tijd sneller gaat, je hebt immers een groter referentiekader. Als je acht bent is een jaar 1/8 en als je 80 bent 1/80 deel van je leven, dus ja, zo gaat dat helaas! En juist van kinderen kunnen we daarom leren te genieten, dus zorg dat je die in je leven hebt, op welke manier dan ook. Het leven wordt voor niemand makkelijker als ‘ie ouder wordt helaas.

    • Laura - what about her 8 juli, 2013 at 19:37 Beantwoorden

      Daar heb je dan zeker een punt, betreft referentiekader :-) Bizar he. Soms ben ik alleen maar blij, omdat ik me ouder voel dan ik ben, en dat ik dan weer trots kan zeggen dat ik 25 ben. Maar aan de andere kant beangstigt het me wel eens. En makkelijker wordt het er zeker niet op, maar desondanks ook mooier.

  2. Liza 8 juli, 2013 at 09:57 Beantwoorden

    Helemaal mee eens. Als kind heb je niet door dat volwassen zijn minder leuk is dan kind zijn. Ik weet nog dat ik altijd graag ‘groot’ wilde zijn, en nu verlang ik wel eens naar die tijden van vroeger. Maar that’s life, I guess.

  3. Michelle @ The World is a Book 8 juli, 2013 at 10:38 Beantwoorden

    Zooo herkenbaar, fijn stukje! Maar als ik dan terug kijk en zie wat we allemaal gedaan hebben, denk ik: no wonder dat de tijd zo snel gaat. Toch mag het voor mij ook wel een tandje langzamer gaan. Zo raar dat het alweer 9 jaar geleden is dat ik slaagde voor mijn Havo. Man o man, als ik het zo bekijk voel ik me al weer behoorlijk oud ;)

    • Laura - what about her 8 juli, 2013 at 19:38 Beantwoorden

      Ja dat klopt, geldt voor mij ook zeker! Dan woon ik weer hier, ben ik daar, reis ik de hele wereld over en gaat het ook daadwerkelijk alsof ik gewoon een busje pak en even ergens anders ben. Ze noemen me ook wel eens rollercoaster-Laus.

  4. Aline 8 juli, 2013 at 14:39 Beantwoorden

    Heel herkenbaar. Ik heb nog een blogpost in mijn concepten staan over een soortgelijk onderwerp en het raarste en stomste vind ik nog dat de tijd door tikt zonder ons lieve moedertje, en we steeds meer en meer en meer verwijdert raken van die tijd en van die herinneringen. Alsof het allemaal tussen je handen doorglipt. Over 10 jaar lijkt het misschien wel alsof die tijd nooit bestaan heeft. Maar des te belangrijker wordt het ook om te genieten, om de dingen te doen die je WILT doen en om geen energie te stoppen in dingen die je niet gelukkig maken. Ik ben me er te vaak te bewust van dat de tijd zo snel gaat en dat geeft me een heel onrustig gevoel dus daarom probeer ik me er niet meer zoveel mee bezig te houden en gewoon te leven. EN TROUWENS, WAT BEN JIJ LENIG HALLOOO. Ik kon vroeger de handstand als de beste maar nu durf ik het niet meer.

    • Laura - what about her 8 juli, 2013 at 19:40 Beantwoorden

      Je maakt me bijna aan het huilen, ik moet er niet aan denken dat er een tijd komt dat het daadwerkelijk een herinnering van ‘vroeger’ is. Ik wil het vasthouden, alles, de geur van haar huid, de kleur van haar ogen, haar stem. Het is zo bizar pijnlijk dat de tijd zo snel gaat. Maar ik geniet van alles wat ik doe en onderneem en neem haar mee, net als jij :-)

  5. Jess 9 juli, 2013 at 10:25 Beantwoorden

    Zo herkenbaar. Ik voel me ook niet veel ouder dan 16 maar word toch echt 27. De jaren vliegen voorbij en straks ben ik gewoon 30. Sinds dat ik 25 ben geworden, wil ik eigenlijk niet meer ouder worden. Mijn verjaardagen vind ik sindsdien ook niet zo tof meer. Wat wel heel leuk is aan het hebben van een kind is dat je alles weer op die speciale manier beleeft. Kerst is weer bijzonder, de dierentuin weer machtig mooi en die blije blik bij het eerste loopautootje onbetaalbaar. Je ervaart het weer op de kinderlijke manier maar dan via je zoon of dochter.

    • Laura - what about her 10 juli, 2013 at 10:40 Beantwoorden

      Ja moet je nagaan, als ik ook nog een klein Lauraatje in een houtjetouwtje jas had rondhuppelen was dat besef er nog veel meer geweest denk ik. Maar dan worden de speciale momenten ook nog specialer, dat kan ik me zeker voorstellen.

  6. Rowan 9 juli, 2013 at 11:01 Beantwoorden

    Ik heb dat gevoel ook vaak; het vliegt voorbij! Ik kan me er ook enorm aan ergeren als ik bijvoorbeeld niet meer weet wat ik drie dagen terug heb gegeten ofzo. Kleine dingen, maar je merkt dat alles steeds doorgaat en dat je momenten echt moet koesteren.

  7. Marcella 9 juli, 2013 at 18:51 Beantwoorden

    Wow, mooi geschreven weer! Het doet me beseffen dat ik moet genieten, elke dag. En moet doen wat ik leuk vind, waar ik blij van word. En dat ik me werkelijk niks moet aantrekken van die mensen die zeggen ‘ga je nu alweer op vakantie?’

  8. Kim 11 juli, 2013 at 08:00 Beantwoorden

    Heel leuk geschreven en heel herkenbaar! Soms vind ik het echt jammer dat de tijd zo snel gaat en zou ik meer nog het moment willen grijpen om er optimaal van te kunnen genieten..

Post a new comment

Lees ook:

TRAVEL / Wanderlust

Luang Prabang, Laos 2013 Wanderlust. Als je iemand vraagt wat mijn passie is, roept iedereen reizen. Leven uit je backpack, low budget, tussen lokale bevolking op ...