KLEINE WOORDJES | Een beetje verstopperig

15
kruger zuid-afrika

Ik deelde deze woorden op Instagram en dacht hé, waarom er niet ook een klein artikel met kleine woordjes op What About Her van maken? Ik schrijf weer reisverhalen genoeg maar de persoonlijke nootjes, die mis ik hier juist. Zoals ik dat voorheen zo fijn vond. Delen. Inspireren. Openstellen. Helpen. Praten.

Over de laatste zeldzame Story from the heart heb ik bijna een jaar gedaan en dateert van maart, dat was deze, en soms deel ik stiekem nootjes in een reisverhaal zoals in deze) maar voel me toch nog een beetje verstopperig (zoals vriendin Rosa dat zo mooi zegt) door de nasleep van alles en de zoektocht naar balans, zowel on- als offline. In het kader van #ikbenopen (een mooi intiatief gelanceerd op Mental Health Day) deelde ik onderstaande tekst op Instagram. Daar heb je simpelweg niet meer dan 2.200 tekens en dat is voor mij een hele uitdaging, maar wel een hele goede. Je kunt me op Instagram volgen voor meer persoonlijke nootjes en om stiekem m’n leven in te gluren via Stories.

Een beetje verstopperig.

Het leven is fijn maar met vlagen soms ook donker. Het is mooi maar ook intens vermoeiend om altijd alles zo diep te voelen. Op die momenten wil ik me alleen maar verstoppen en diep in dat donker wroeten om er iets van betekenis uit te halen. Ik besef me nu pas hoeveel energie, kracht en moed het me heeft gekost om die lente in 2018 voor mezelf te kiezen, álles achter te laten en een nieuw leven te starten. Daar schrijf ik niet over en dat is oké, maar dat is eigenlijk ook simpelweg niet niks. Ik ben trots op mezelf, zet mooie stappen, klein en groot. Ik zit goed in m’n vel maar ben soms gewoon een beetje op – ondanks dat mijn nieuwe leven na dat donker juist heel erg mooi en fijn is geworden. Eentje vol littekens en ingewikkelde dingen en ook eigenlijk te druk, maar ook gevuld met tevredenheid, energie, vrienden en liefde. En dan heb ik ook nog (op)eens een gelijkwaardige, liefdevolle relatie én twee jonge kinderen in m’n leven. Dat laatste is heel warm, mooi en dankbaar maar ook een druk en soms heftig intern persoonlijk proces. Alsof mijn leven niet al genoeg op z’n kop stond hè? Maar oh, die liefde. Het is alles. Het is het. Alles valt nu op z’n plaats.

Maar ik zoek dus nog wat balans in dit nieuwe leven. Ook online. Ik ben bijna helemaal back in the game in de vorm van reisverhalen en af en toe deel ik een persoonlijk nootje. Alleen kan ik de woorden voor dat laatste niet altijd vinden. Ik ben nog flink aan het helen van wat was en daar schrijf ik bewust niet over. Dat is moeilijk. Maar ook mis ik de dagboekjes, de random posts en de stories from the heart’s – juist om te kunnen delen, openstellen, helen en inspireren. Na 15 jaar bloggen (!) en een nieuwe start in een heel nieuw alles is het misschien ook niet zo gek dat ik een nieuwe balans zoek. Ik ben 31 en vind mezelf steeds opnieuw uit: daar hoort verandering bij. Dus het is tijd om alles opnieuw te beoordelen, uit elkaar te halen en het weer samen te brengen; beter.

Ik schrijf voor mezelf en maak mijn eigen keuzes, ik weet dat de woorden wel komen (en anders vinden ze mij wel weer, zoals een lezer zo mooi zei) maar ik ben wel nieuwsgierig naar wat jullie missen en graag lezen.
Wil je dat met me delen? ?

Hersenspinsels. Dat is een tijdje geleden. En weet je?
Ik ben naast dat donkere gewroet gewoon weer heel gelukkig.
En dat is wat telt.

hersenspinsels

LIFESTYLE, Lifestyle, Persoonlijk, Stories from the Heart

Leave a reply

15 comments

Post a new comment

Lees ook: