par·a·dise noun \ˈper-ə-ˌdīs, -ˌdīz, ˈpa-rə-\
: a very beautiful, pleasant, or peaceful place that seems to be perfect
: a place that is perfect for a particular activity or for a person who enjoys that activity
: a state of complete happiness

I like to add a fourth definition of paradise: the South Palms. The past weeks before diving into the beautiful Philippine waters were more than hectic. With both our own company, packed days and the fact that even the laptops were crammed in our backpacks, you can imagine how busy we are. Manila was, except for a wonderful stay, nothing less hectic. After waking up and staring at the fish in our room in Manila we take a taxi to the airport. Driving through the chaos again. We have to get out of here. We take the airplane, including delay and hundred hysterical Koreans, to the island of Bohol. There is a driver waiting (a suprise from South Palms) and we find ourselves driving to Panglao Island minutes later, an island that is connected with Bohol (also an island) with two bridges.

A sweet woman takes us to our accommodation after a welcome drink. I do love lemon grass. ‘Do I see that clear? Are we walking to those villas?’. My boyfriend can only giggle. He finds my new career as hotspotter more than amazing. For the first week in the Philippines I accepted all interesting invitations, because rest is what I need. The last two weeks are left for impulsive travel and hostels. I can think of no better contrast. By beautiful gardens and overlooking fine swimming pools, an outdoor bar, an open restaurant, a spa and a gym we walk on. She stops at a beautiful cottage with a thatched roof. It’s ours. Oh my. I walk in, and it is beautiful. The details, such as the edited wall reminiscent of undulating sand behind the bed, are simple but amazing. My ‘hotel manager eye’ is looking for something that’s not clean, good or right. But everything amazed me. A spacious bathroom with shower and bath, a soft bed and a living area with huge windows to the ground. I touch everything, I open the curtains and I start running through the sliding doors when I see what looms up behind it. ‘Our back yard is paradise!’

The water is more blue than what I ever thought was possible. A warm shiver. The sun begins to set. I let myself fall into the soft, white sand. My breath gasps a second. An oppressive but blissful feeling takes the upper hand. Like this small moments of happiness. You know. I take my moment. I stand up and start to dance. I seem to be really drunk, but travel makes me lyric. I’m somewhere again. A place that does me well. A spot on the other side of the world, and our journey begins here. I may marvel at the nature again, travel to places that I want to explore and discover new cultures, while I discover a new piece of myself each trip as well. My heart is huge. It overwhelms me. It’s intense. I want to enjoy this moment. Here, but I need to enjoy precious moments in the Netherlands again as well. Enjoy. Love. Embrace. Let go of the crowds, let go of the stress. Symbolically I throw a piece of coconut in the water, as far as I can. Let go. I stare at the clean sand, crystal clear water and the color of the air while the sun slowly sinks in the water. I realize that this is all I need, right at this moment.

pa·ra·dijs zn. [paraˈdɛis]
: een zeer mooie, aangename of rustige plek die perfect lijkt te zijn
: een plaats die ideaal is voor een bepaalde activiteit of voor een persoon die geniet van die activiteit
: een staat van volledige geluk

Ik voeg graag een vierde definitie van het paradijs toe: het South Palms. De weken voor de duik in de schitterende Filipijnse wateren zijn meer dan hectisch geweest. Met beide een eigen bedrijf, bomvolle dagen én door het feit dat zelfs de laptops in de backpacks gepropt moesten kan je je daar iets bij voorstellen. Manilla was, ondanks een fijn verblijf, niets minder hectisch. Na het ontwaken tussen de vissen in Manilla nemen we een taxi richting het vliegveld. Weer door de chaos. Weg hier. We vliegen, inclusief vertraging en honderd hysterische Koreanen, naar het eiland Bohol. Daar staat een chauffeur te wachten (cadeautje van South Palms) en we rijden op ons gemak naar Panglao Island, een eiland dat is verbonden aan Bohol (ook een eiland, snap je het nog?) middels twee bruggen.

We worden naar ons huisje gebracht. ‘Zie ik het goed? Lopen we naar die halve villa’s?’. Mijn vriend kan alleen maar gniffelen. Hij vindt mijn nieuwe carrière als hotspotter geweldig. Voor de eerste week op de Filipijnen ben ik op alle interessante uitnodigingen ingegaan, want rust is wat ik nodig heb. De laatste twee weken zijn voor impulsief reizen en foute hostels. Ik kan me geen beter contrast voorstellen. Door prachtige tuinen en met uitzicht op fijne zwembaden, een buitenbar, een open restaurant, een spa en een fitnessruimte lopen we verder. De medewerkster rommelt aan het slot van een schitterend huisje met een rieten dak. It’s ours. Ik loop het huisje in, en het is er prachtig. De details, zoals de bewerkte muur dat doet denken aan golvend zand achter het bed, zijn rustig maar bijzonder. Mijn ‘hotelmanagersoog’ zoekt iets dat niet klopt. Maar het klopt allemaal. Een ruime badkamer met bad en douche, een zacht bed en een woongedeelte met enorme ramen tot de grond. Ik raak alles even aan, open dan de gordijnen en ren direct via de schuifdeuren het huisje uit bij het zien van wat daarachter tevoorschijn komt. ‘Onze achtertuin is het paradijs!’

Het water is blauwer dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Een warme rilling. De zon begint al te zakken. Ik laat me vallen in het zachte, witte zand. Mijn adem stokt een seconde. Een beklemmend doch gelukzalig gevoel neemt de overhand. Zo’n geluksmomentje. Je weet wel. Ik pak dat moment, sta dan op en begin te dansen. Ik lijk wel stomdronken, maar reizen maakt me lyrisch. Ik ben weer ergens. Een plek die me goed doet. Een plekje aan de andere kant van de wereld, en onze reis begint hier. Ik mag me weer verwonderen over de natuur, reizen naar plekken die ik wil verkennen en culturen ontdekken, terwijl ik elke reis ook weer een nieuw stukje van mijzelf ontdek. Mijn hart is groot. Intens genieten. Hier, maar ik neem we voor dit ook weer in Nederland te doen. Zoals ik dat zo goed kan. Genieten. Liefhebben. Omarmen. De drukte loslaten, de stress laten varen. Symbolisch gooi ik een stukje kokosnoot in het water, zo ver als ik kan. Vaar maar weg. Zink. Ik staar naar het schone zand, het kristalheldere water en de kleur van de lucht terwijl de zon langzaam in het water zakt. Ik besef dat dit alles is wat ik op dit moment nodig heb.