Gitzwart

70

Gitzwart. Alles is gitzwart. Ik ben in shock. Ik begrijp het niet. Het is niet te bevatten. Opa’s, oma’s, vaders, moeders, broers, zussen, collega’s, vrienden en familie worden zonder pardon uit het leven gerukt. Op weg naar het paradijs eindigen ze in de hel. Opa’s, oma’s, vaders, moeders, broers, zussen, collega’s, vrienden en familie blijven eveneens achter. Verscheurd. Hoe kan iemand dit moedwillig in zijn hoofd halen? Ik ben constant op zoek naar de mooie plekjes en mooie momenten op deze wereld, maar om mij heen valt alles in puin. En dat doet het al sinds mensenheugenis. Waar gaat het heen met deze wereld? Is er nog een plek op de wereld waar de wind enkel vrede voort blaast? Andere woorden heb ik niet. Ik kan boeken vullen met rakende woorden, maar mijn woorden zijn op. En het maakt ook niet meer uit.

Dit is niet te bevatten.

Dit tragische ongeval is dichterbij gekomen dan ik ooit voor mogelijk heb kunnen houden. En met mij vele anderen. Deze dag heeft een dubbele zwarte rand en ik zou iedereen even vast willen houden. Iemand die heel dicht naast me stond zat in het vliegtuig met zijn gezin. Een fantastisch, reislustig, inspirerend en ondernemend persoon met een onuitputtende bron aan passie, waarmee ik sinds een jaar close samenwerk voor zijn eveneens fantastische bedrijf. Ik ben in shock. Ik blaas heel veel kracht en liefde naar de nabestaanden om het grote verlies te kunnen dragen. Dit gaat absoluut niet om mij, maar om hen. Ik hoef geen sterkte te horen. Daarom schrijf ik dit niet. Niets doet er nog toe. Ik zit hier nog op de bank. De mooie verhalen komen weer, maar voelen nu zo dubbel. Laat alles eerst maar even zwart zijn.

LIFESTYLE, Mindstyle, Persoonlijk, Stories from the Heart
Personal

Leave a reply

70 comments

  1. Josianne 19 juli, 2014 at 13:24 Beantwoorden

    Lieve Laura, je geeft aan geen sterkte te hoeven horen, maar toch wens ik je onwijs veel sterkte in deze tijd. Het is een tragische gebeurtenis, die voor veel mensen dichtbij komt, en het is verschrikkelijk. Sterkte en heel veel liefs.

  2. Leonie 19 juli, 2014 at 13:41 Beantwoorden

    Lieve Laura, dat jij iemand die dichtbij jou stond bent verloren maakt je des te meer deelgenoot van alle liefde die men wil dat je ontvangt. Je wil geen sterkte horen, maar je verdient het wel. Ik hoop dat de zon snel weer eventjes gaat stralen, al is het maar voor een minuutje en dat je dan denkt aan mooie en fijne dingen. Ondanks dat alles vind ik dat je de pijn vandaag heel erg mooi verwoord hebt, dat wilde ik even zeggen.

  3. Wendy 19 juli, 2014 at 18:35 Beantwoorden

    Heftig. Vreselijk. Ondanks dat je zegt dat je geen sterkte hoeft, wens ik je het toch. Zoals ze het op radio 538 zo mooi zeiden: laten we allemaal een beetje extra lief voor elkaar zijn.

  4. Madeleine 19 juli, 2014 at 19:14 Beantwoorden

    O Laura…hoe zwart, ik had zelf al trieste tranen om al die mensen die ik niet ken, maar die simpelweg vermoord zijn, maar bij jou zijn de tranen extra triest! Dikke zoen.

  5. Mirthe 19 juli, 2014 at 21:02 Beantwoorden

    Nou, hoe dapper je het ook relativeert en zegt dat het niet om jou gaat (en dat snap ik helemaal hoor!), ik vind dat je toch een heel dikke knuffel verdient. Omdat de wereld gewoon heel nare kanten heeft en dat soms heel confronterend en pijnlijk kan zijn. Ik vind het zo erg, zo veel mensen, zo veel potentie en onuitgevoerde dromen, zo veel achtergebleven ouders en kinderen en broers en zusjes en vrienden en geliefden en collega’s en familieleden, zo veel abrupte eindes…

  6. cheyenne 20 juli, 2014 at 09:05 Beantwoorden

    ik ben er echt helemaal sprakeloos van. dat we in een wereld leven waar deze dingen gebeuren; niet eens alleen de vliegtuigramp, maar alle verschrikkingen die naar voren komen tijdens het kijken van het journaal. geen woorden zijn er meer voor.
    xo, cheyenne

  7. Insoon 21 juli, 2014 at 09:40 Beantwoorden

    Afschuwelijk wat er is gebeurt. Zoveel mensen die een geliefd persoon zijn kwijtgeraakt en hele gezinnen die uit elkaar zijn gerukt. Diep triest! Helemaal als het – zoals bij jou – dichtbij komt. Sterkte en kracht voor alle mensen die dit verlies en verdriet moeten dragen!

  8. Denise 21 juli, 2014 at 22:53 Beantwoorden

    En nog even een knuffel van mij! Ik wilde eerder al reageren maar ik kreeg het er niet uit. Ook op m’n eigen blog niet. Nu eindelijk wel. Sterkte ook voor jou, en voor iedereen eromheen. xxx

  9. Laura 22 juli, 2014 at 07:09 Beantwoorden

    Lieve lieve Laura. Dit is ook niet te bevatten. Het is voor veel Nedederlanders dichtbij, maar als het dan op deze manier nog eens extra dichtbij komt dan mag je in shock zijn, je ogen uit je kop janken. En ja, dan heb je wel recht op heel veel sterkte & een dikke knuffel. Ook jouw verdriet telt. xxx

      • Laura 22 juli, 2014 at 08:33 Beantwoorden

        Ik denk dat dat nog wel even zal duren… Het is niet te bevatten, nooit niet. Maar in dit geval ook nog eens geen noodlottig ongeval of noodweer, en dat maakt het moeilijker, vele malen moeilijker.

        Ik hoop dat de slachtoffers snel thuis zijn en dat mensen een ‘afscheid’ kunnen hebben op die manier die fijn voelt voor eenieder.

  10. Food Love and Happiness 22 juli, 2014 at 09:44 Beantwoorden

    Sterkte volstaat in een situatie als deze eigenlijk niet eens. Ik kan me bij heel veel situaties voorstellen dat mensen het een ‘ver van hun bed show’ vinden, maar ik hoop toch dat iedereen zich beseft dat dit soort gebeurtenissen simpelweg onmenselijk zijn. Hoe kan het toch dat dit soort dingen gebeuren?

    Ik vraag me dit heel veel af, helemaal met oog op de geschiedenis en slavernij, maar dit is geen geschiedenis, dit is nu, het heden. Hoe kan men anno 2014, met alle kennis die er is, met alle mogelijkheden die de wereld bied, zich in het hoofd halen zoiets als dit te doen? Onvoorstelbaar.

    Ik wens je wel sterkte. Omdat alle nabestaanden, hoe dicht bij of ver ook, dat nodig hebben. En de erkenning voor dit verdriet verdienen. Alle andere nabestaanden ken ik niet en kan ik het niet zeggen, maar jou wel, dus bij deze <3

  11. Nanda 22 juli, 2014 at 13:57 Beantwoorden

    Wat verschrikkelijk dat je echte gezichten bij de gebeurtenis hebt. *HUG* ik weet niet anders wat te zeggen, ik heb met veel berichten dat ik 10x iets typ maar de juiste woorden niet meer kan vinden.

  12. Anouk 24 juli, 2014 at 01:29 Beantwoorden

    Ik heb veel, heel veel aan je gedacht lieve Laura. Ik denk nog steeds aan je<3. Het mooie komt wel weer, zwart mag. Zwart moet soms.. al vraag ik me altijd af, waarom? Waarom nou jij, zij, hij… onschuldig, niets vermoedend, bah, bah, bah :(.

Post a new comment

Lees ook: