TRAVEL / A second letter to Nepal

51
Nepal

Dear Kathmandu, dear villages, dear, dear Himalayas, dear Pokhara, dear people, dear friends, dear animals,

Dear Nepal,

I’ve send a love letter to you, a few days ago. I’m afraid it did not arrive. I was too late. It disappeared in the chaos. Who would have imagined that one day after my letter everything would be different. I wrote about your familial chaos, your embracing chaos. The chaos that now prevails in Nepal is heartbreaking.

 

With tears in my eyes I stare at my photos. I read the articles that are already written. I watch all video captures we have created. With pain I stare at your people on these images. Your buildings, streets, animals, clouds, mountains, trees, you dust particles in the air. A month later, everything is different. It hurts not knowing  if what I see is still there. The people. The children. The animals. The villages. The city. The temples. I hear that all my local friends are safe, but what is the definition of safe if you lose everything? Your home, your parents, your child, your base? From our friends, who are working so hard to help you, I hear how you are these days. What’s really happening. I see pictures. Not just your Kathmandu, also around Pokhara complete villages are wiped out. Thousands of people sleep on the street. There is not enough wood to burn the bodies. The smell dominates.

I wrote that you are alive. Life. Lively. Life and death. Alive. Bon Vivant. Life-threatening. High-spirited. Lifelike. I did not know that life-threatening, life and death would be so alive – one day later. I still believe in you life. In your lively. In your alive. In all I wrote and in everything that you are.
At this moment, Mother Nature is not my best friend anymore. 
Hopefully one day you will find my first letter, ever, in the chaos. Hopefully this one follows. Hopefully they will pit your strength from and hopefully you will stay who you are. I hope you will find the strength to quickly resume life. Despite all that is nothing anymore, and nothing that now, is everything. I hope I can continue to inspire people by writing beautiful stories. About you, about all that you offer and how that always will remain. I hope no one will you let you down.
I will keep writing. You are a beautiful country and you need our help.
Thinking of you, always yours,

Love, Laura

Nepal Nepal Nepal Nepal Nepal Nepal Nepal

Do you want to help?

I’ve got two options for you, individual options where money goes directly to those in need.

http://bartroovers.com/nepal-international-help/  (mr. Happy, our guide)
http://www.impact.org.uk/get-involved/nepalemergencyappeal/ (tip from our friends who are doing what they can, helping with their drones to find people)

Azië, Brieven aan, DESTINATIONS, Kathmandu, Nepal, TRAVEL, Travel Stories

Leave a reply

51 comments

  1. Debby 29 April, 2015 at 10:50 Reply

    Mooi geschreven meis. Zo heftig :( Kan me nog de angst herinneren van die aardbevingenweek vorig jaar die ik meemaakte. Brr. Krijg er gewoon kriebels van. Vind het zo erg voor die mensen.

  2. Sieds | Sieds My Travels 29 April, 2015 at 11:23 Reply

    Hoe tegenstrijdig kan het zijn, zo lees ik vorige week je indrukwekkende, uit je hart geschreven lieve brief naar Kathmandu, waar ik zo blij van werd, het haalde bij mij de warme, mooie herinneringen aan dit bijzondere, pure land weer naar boven. En zo hoor ik afgelopen zaterdag dat het land is geraakt, diep geraakt door een verwoestende aardbeving. Het is te bizar voor woorden en ik kan het nog steeds niet bevatten. Heb het zelf ook maar van me afgeschreven, het blijft onwerkelijk.. :-(

  3. Linda 29 April, 2015 at 11:25 Reply

    Wat een narigheid, zeker omdat je er nog zo vers in zit. Ik vind de beelden ook onwerkelijk. Maar helaas is het wel keihard de realiteit. World Animal Protection heeft ook mooie acties voor de dieren en zelf heb ik gesteund via de actie van Seepje. De boeren die de schillen produceren van dit plantaardige wasmiddel zijn gelukkig in leven maar wel alles verloren. :( Liefs!

  4. Lisette | Travellust.nl 29 April, 2015 at 11:44 Reply

    Het is echt zó verschrikkelijk. Een van de meest magische landen ter wereld is met de grond gelijk gemaakt. Ik krijg al dagen tranen in mijn ogen van beelden die ik op het nieuws zie. Verwoeste tempels, bergen stenen en gruis, hulpeloze blikken in de ogen van overlevenden. Al jaren droom ik aan een reis naar Nepal, net als jij, maar steeds viel de keuze op een andere bestemming. Nu heb ik spijt, maar hopelijk vind Nepal haar magie weer terug zodat de wereld er weer van kan genieten.

  5. Jessica 29 April, 2015 at 13:12 Reply

    Ik denk dat er weinig mensen zijn die dit beter hadden kunnen verwoorden dan jij dat nu doet. Ik voel de pijn en het verdriet bijna van m’n beeldscherm spatten… Iedere keer als ik op social media weer oproepjes zie over vermiste personen draait mijn maag weer even om. Ik hoop dat de magie en de levendigheid die jij zo mooi in je vorige brief beschreef Nepal ooit weer bereikt!

  6. Eva - eighty7 29 April, 2015 at 14:37 Reply

    Vooral het laatste stukje in je eerste brief raakte me zo, toen ik hem later nog eens las. ” Leven en dood, levensgevaarlijk”. Bizar hoe waarheid dat een dag later wordt. Kippenvel weer na het lezen van dit stuk.

  7. Kirsten | Travelaar.nl 29 April, 2015 at 15:38 Reply

    Super mooi geschreven Laura! Geen woorden voor wat er allemaal in Nepal is gebeurt en gebeurt.. Ik zie mezelf er nog zo rondlopen nog geen anderhalf jaar geleden.. Al die lieve mensen! Verschrikkelijk..

  8. Hedwig 30 April, 2015 at 07:02 Reply

    Wauw, wat een mooie brief, je kan het zo mooi verwoorden. Het is nog niet echt te bevatten wat er is plaatsgevonden. Dankjewel ook voor je tips, ik heb via vrienden geld overgemaakt naar de Maya Foundation, ik vind Giro 555 toch altijd wat onzeker omdat je niet precies weet waar je geld naar toe gaat. En in dit geval wil ik zeker dat het naar de inwoners van Nepal gaat, zodat ook zij veilig zijn!

  9. Natasja 30 April, 2015 at 09:47 Reply

    Wow, ben er ff stil van.. vreselijk wat er gebeurd is! Je hebt het mooi onder woorden gebracht. Fijn dat je ook 2 andere linkjes hebt gegeven, giro 555 vertrouw ik niet helemaal en doneer dan liever aan lokale doelen, ga ik ook zeker doen!

  10. Eva 1 May, 2015 at 07:18 Reply

    Wat heb je dit prachtig verwoord, mijn hart breekt als ik de beelden zie van Nepal. Wat afschuwelijk… Het land is zo prachtig. Geen woorden voor deze situatie :(

  11. Sonja 1 May, 2015 at 09:56 Reply

    Wat mooi geschreven Laura, en verschrikkelijk wat daar gebeurd is. Het lijkt me ontzettend onwerkelijk als je er zo kort geleden nog rond hebt gelopen. Nepal is een land dat heel hoog altijd al op mijn lijstje stond om te bezoeken, het lijkt me prachtig, maar nu moet alles compleet anders zijn..
    Dankjewel ook voor je twee suggesties om iets te doen. Ik wil inderdaad erg graag helpen met wat ik kan, maar weet niet zo goed hoe. Die twee links heb ik meteen aangeklikt en ik ga kijken wat ik kan missen voor hulp aan Nepal.

  12. Stéphanie | Expeditie Aardbol 2 May, 2015 at 11:37 Reply

    Wat ontzettend treurig om die prachtige beelden van jouw filmpje nu te moeten bekijken… Ga je de video afmaken? Lijkt me een prachtig eerbetoon aan het oude Nepal, maar snap dat je er niet heel veel zin in hebt. Lijkt me surreëel als je net zo’n bijzondere ervaring hebt gehad daar en dat alles nu anders is. Wel goed dat je er aandacht aan besteed, dit soort rampen zijn niet te begrijpen. Ik heb gedoneerd, hopelijk snel alles beter daar!

    • Laura 3 May, 2015 at 13:52 Reply

      Ja, ik word er ook intens verdrietig van. Maar we gaan zeker de films nog maken, hoe dubbel ook. Het blijft een land dat het waard is on te bezoeken, hoe heftig nu ook.

  13. Meilan 3 May, 2015 at 16:28 Reply

    Mooie brief, Laura! Zeker over Nepal blijven schrijven, ze zullen het ‘toerisme’ kunnen gebruiken later. En nu is het inderdaad zaak om te doneren, te helpen.
    Nepal stond op onze to do lijst, maar is nu wat naar boven opgeschoven. Net omdat ze het daar nodig zullen hebben.

    • Laura 4 May, 2015 at 08:13 Reply

      Helemaal waar. :) Dubbel voelt het wel. En ah, snap ik…Het is er prachtig (en nog steeds), dus hopelijk kan je snel die kant op.

  14. Tessa | 52druppels.nl 6 May, 2015 at 16:15 Reply

    Laura, wat ontzettend mooi verwoord! Inderdaad erg herkenbaar, zoals mijn blog herkenbaar was voor jou. Het moet een bizarre gedachte zijn dat je een maand geleden nog daar was…
    Maar los van de inhoud van je brief, wat kun jij mooie dingen doen met woorden… Ben echt onder de indruk! Van alles!

  15. Saskia 7 May, 2015 at 11:06 Reply

    Dank je wel dat je via mijn blog naar je eigen brief verwees, heel mooi omschreven. Ik denk dat iedereen die ooit in Nepal is, elkaar in dit soort berichten kan vinden. De mensen zijn er echt geweldig, de cultuur is prachtig en alles is nu compleet verstoord. Het blijft verschrikkelijk, iedere dag weer.

  16. Zo simpel is dan geluk 25 May, 2015 at 17:34 Reply

    Heel erg heftig. Wel mooi geschreven. Je vorige brief was ook erg mooi. Ik blijf me er over verbazen hoe mooi jij kan schrijven. Je tovert echt met woorden waardoor het veel meer wordt dan een reisverslag.

Post a new comment

Lees ook:

TRAVEL / Europe: Budapest

“Budapest is a prime site for dreams: the East’s exuberant vision of the West, the West’s uneasy hallucination of the East. It is a dreamed-up ...