I traveled quite a bit. For every trip I worked and saved all my money to do what I love most. To travel is the most beautiful gift there is. I think it makes you a completely different person. I went to live abroad for four times already and I started with that at quite a young age (18). Has it changed me? Yes. Positively? I believe so. I have seen several other cultures during my travels and foreign adventures. It changes you.
What have I learned? And why do I want to share that with others so obsessively? I think it is a shame if you have the opportunity to go abroad (i.e. for a study or internship) and you stay at home. Please do so when you have the chance. Create your own opportunities. If only for getting to know another culture. For changing your own world a little bit. Your perspectives. To change you, no matter how young or old you are. There are so many people who do not travel at all. That is not a shame, only when you actually want to travel but you just decide to stay home. Is it out of fear of the unknown, homesickness or are they afraid to take that one step? Or do you actually want to stay in your safe bubble? I respect that, don’t get me wrong. But many people want to travel and think they just can’t. That they are unable to. Dare to dream, dare to step out of your comfort zone. Do not be afraid. It is beautiful and it changes you.
Travel leaves, like writing does, my mind empty and it opens my heart. During my work experiences abroad and living in big cities like London and Paris, I learned to stand on my own feet. I learned to be myself and the fact that being myself is good enough. During my studies, travels and volunteer work in Africa I saw the contradictions of life. Pure and raw, intense and beautiful. Sweet and sour. Same thing during my backpack travels. I came back a bit differently, I have changed. I have been in villages where money does not exist, and for me those were the most beautiful places in the world.
And yes, I’ve seen tough stuff as well. I don’t travel for fun. Especially during my travels and the volunteer work I did in Africa. Those ‘third world countries’ where people are a bit afraid of. Sometimes they just look the other way. Like it is not there. But it is. Poverty, hunger, death, pain, animal suffering, people suffering. Dishonesty. Hovels. Beggars.
But again, it teaches you all about life. If you see this with your own eyes, you learn to be grateful. The great culture difference but being still one and the same human. It makes you strong and aware of the world where we live in. And above all: very, very thankful. Especially when you see how grateful these poor people are. Skin and bone and yet always leaving a cheerful impression. They smile. Always. Just hold one of those children with all the love and hope that you have and you will mean something in this world. Isn’t that what we all want?
So travel gives me hope. Independence. Gratitude. Luck. Insight. Understanding. Positivity. Flexibility. Appreciation. It shows me the world. And especially it teaches me how to be a part of the world.
Erg mooi geschreven! Ik vind het stoer van je dat je zulke verre reizen naar het onbekende durft te maken :)
Is niet zo eng als het lijkt. Gewoon gaan en ontdekken en dan is het van jou.
Heel mooi geschreven, en helemaal mee eens :) Nou moet ik zeggen dat ik een keer naar een halfjaar naar Londen ben geweest en naar Australie, en ik beide keren weinig ‘naars’ heb meegemaakt, maar het heeft me zeker gevormd. En hopelijk komen er nog meer fijne reizen, of nouja, dat weet ik wel zeker :)
Ik weet dat ook wel zeker, die komen er vast voor je. Wat je hebt mogen doen is al fantastisch. En elke reis vormt je! :) wanneer zat je in Londen? Ik heb daar ook gewoond, a long time ago.
Ohhh zie je reactie nu pas. Ik was daar het laatste halfjaar van 2008, de tijd vliegt! Wat deed jij daar, en wanneer? :) vond je Londen ook zo fijn? Hele makkelijke stad om te wonen vond ik.
Klopt! Ik zat er begin 2007. Dus nog even eerder. Ik liep er stage, werkte als event manager bij het Danubius Regents park! Bij St. Johns Wood. Idd hele fijne stad. Ben sindsdien niet meer terug geweest, zo stom!
Erg leuk geschreven! Super tof om te lezen (: Ik heb je blog eigenlijk ‘per ongeluk’ gevonden, om zo maar te zeggen, maar ik vind het echt heel erg leuk! Zelf houd ik ook erg van reizen en vind ik het bijna net zo leuk om erover te lezen ;) Ik heb zojuist een giveaway geplaatst op mijn blog en zou het erg leuk vinden als je mee zou doen!
http://demivanputten.blogspot.nl/2013/08/persunmall-end-of-summer-giveaway.html
Heel mooi omschreven.
Fijn artikel!
<3
Oeps dat was iets te snel…
Mooi artikel! En precies omschreven zoals ik het ook beleef. Ik hoop dat ik nog veel, langere, reizen mag maken :).
Dat mag zeker, dat heb je zelf in de hand!
Super mooi weer meid! En inderdaad zo waar. Mijn vriend krijgt de kans om een jaar in Edinburgh te studeren. Ook al ga ik hem heel erg missen (Siamese tweeling? Guilty ;-)). Maar het is zo’n mooie ervaring om in het buitenland te wonen en te leven. Daar moet je gewoon voor gaan. Ik ken mensen die eerder terug kwamen of niet gingen omdat hun vriend/vriendin ging zeuren. Snap ik persoonlijk niet; hoe kun je iemand zo’n ervaring nu ontnemen? Al ben ik stiekem wel heel blij dat het Schotland geworden is en niet Australie ofzo haha!
Dankjewel. En wat knap van jullie! Ik vind het echt fantastisch dat je hem deze kans ook gunt. En gelukkig is het niet het einde van de wereld nee. Jij geen plannen om even daar te wonen? :) je hoort inderdaad dat veel mensen elkaar er in tegen houden. Mijn moeder motiveerde me altijd om te gaan ondanks haar ziek zijn en genoot daar ook enorm van. De verhalen, foto’s. Ook al begreep de buitenwereld dan niet altijd dat ik weer vertrok. Nog neem ik haar mee in gedachten :)
Wauw… ben er even stil van. Ik vond je intro tekst al zo mooi, maar ook dit stuk is geweldig onder woorden gebracht. Als je de kans krijgt om te reizen, mooi, naar, fantastisch of heel puur. DOEN! Door alles wat er afgelopen jaren is gebeurd kan ik daar niets anders van maken. Doen, doen, doen.
Aw dankjewel, wat lief! :) ja, ik weet helaas ook als geen ander dat het zo voorbij kan zijn. Dus grijp alle kansen, nee beter: creëer ze en droom je dromen. DOEN!
Wat een mooi stuk, wat gaaf dat je al zoveel lange reizen hebt mogen maken!
http://singasngthnh.blogspot.nl
Ik wilde het dus ik zorgde ervoor dat ik ging!
Jeetje Lau, wat kan jij prachtig schrijven! Wat mooi beschreven hoe reizen voor jou is en je heeft gevormd. Bijzonder al die ervaringen!
Dankjewel, compliment! Lief.
Mee eens =) En heb ik dezelfde ervaring(en) hier! xxx
Echt indrukwekkend, je neemt mij helemaal mee in dit artikel. Ook mooi hoe je schrijft ‘Reizen maakt net zoals schrijven mijn hoofd leeg en mijn hart des te voller’, echt prachtig.
Je maakt mijn dag helemaal met zo’n compliment, dankjewel! ♥
Mooi geschreven inderdaad. Ik heb ook deze ervaring, ik ging al heel jong op reis en ik werkte er ook altijd zelf voor. Het vormt je naar wie je als volwassene bent denk ik! Binnenkort ga ik reisverhalen posten op mijn blog :) (Australie, China, Amerika)
Daar ben ik heeeel benieuwd naar! Leuk!
Prachtig geschreven!
Mooi hoor chick! Het ‘mooiste’ vind ik dan nog wel dat je ziet hoe wij in onze psychologische problemen vast komen te zitten, terwijl er mensen zijn die niet eens de dagelijkse levensbehoeftes hebben en nog een lach op een gezicht kunnen toveren. Hoe ziek is dat eigenlijk, dat we het zo goed hebben dat we ons kopzorgen gaan maken om dingen die er helemaal niet toe doen en waar je alleen maar jezelf mee klem zet.
Ja, inderdaad! Werkelijk onvoorstelbaar. Ik kwam na mijn Afrika avontuur direct terecht in Disneyland Parijs voor een half jaar en ik heb daar toen ook echt staan janken wat een geld en water en alles daar wordt verspild. Dat was voor mij zo’n groot contrast. En inderdaad, waar maken mensen zich druk om. Al die zure gezichten op straat. Verkeerd cultuurbesef in Nederland: presteren, presteren. Zelfs ik merk dat als ik weer langer in Nederland ben dat het er weer in sluipt. Dan moet ik mezelf ook even door elkaar schudden en aan mezelf vragen waar ik me druk om maak. Mezelf weer even in de Laura verplaatsen die ik heb meegenomen naar huis.
Wat heb je dat mooi geschreven! :)
wat goed dat je dat allemaal gedaan hebt! erg mooi geschreven ook
Ik vind het niet zozeer ‘goed’ hoor! Ik volg gewoon mijn dromen. Dankjewel!
Did you get my comment?
xx Mira
http://www.glamdevils.com
I don’t think so. Well here it goes again. You are so lucky that you had the chance to travel the world. I would love to do that too :D
xx Mira
http://www.glamdevils.com
Thank you! But I didn’t got the chance as easily as it looks: I created the chance. I travel the world because I want to. It is my priority. You can do that too, follow your dreams! :-)
mooi stuk! Ik kan me er helemaal in vinden. Ik vind het ook zonde als mensen een stap niet durven te zetten (want het is zo duur of ik ga die en die missen) gewoon doen.
ps: wat heb je in Londen gedaan? Stage?
Yes, stage! Ik werkte bij het Danubius Regents Park hotel als ass. event manager en ass. front office manager :)
Mooi geschreven, meid. Reizen kan je echt rijker maken, eh.
Klopt, ik geef graag mijn gespaarde centjes uit aan een reis en voel me dan de rijkste persoon van de wereld ♥
Ik ben ook zeker voor reis kansen grijpen als je ze krijgt! Ieder z’n eigen ding natuurlijk, maar persoonlijk zie ik mezelf ook niet jaar in jaar uit naar dezelfde plek op vakantie gaan ofzo. Mijn (solo) reizen zijn inderdaad ook echt levenservaringen geweest, heb er nog steeds veel plezier van :)
Nee ugh, elk jaar naar hetzelfde all inclusive resort in Turkije ofzo. Not my cup of tea! Inderdaad, bijzondere reizen raken je.
Wat vind ik jouw verhalen toch altijd heerlijk om te lezen! Ga alsjeblieft zo door :)
Fijn om te horen! :)
Wel fijn te weten dat je er hard voor spaart (net als ik), niet dat ik het mensen niet gun die het krijgen ofzo hoor, i mean zou ik zelf ook heel handig vinden. Maar dan voelt het ook wel heel fijn dat je er zo hard voor gewerkt hebt!
En als mensen niet willen reizen, prima, maar het is zo zonde als men het laat omdat ze niet durven. Zoals je in die comment zei niet ooit, volgend jaar haha. Ik denk dat wij wel dezelfde soort reizigsters zijn als ik zo door je blog lees. X
Wat een leuke comments allemaal van je! Ja, het wordt me niet in de schoot geworpen allemaal, ik werk er hard voor!
Wat een prachtwoorden, en wat een waarheid.
Thanks :)
Mooi! Ik ben dan ook echt blij dat ik na mijn studie twee maanden op een boerderij gewerkt heb in Noorwegen. Ook ik heb daar veel van geleerd en leerde zelf na deze tijd dat de relatie waar ik toen in zat helemaal niet goed was. Ik denk dat als ik nooit naar Noorwegen was geweest ik nu niet zou zitten waar ik nu zit. En dat had ik dan stiekem wel heel erg gevonden. (als ik had geweten wat ik ook kon hebben)
Heel goed inderdaad! Vriendinnetje had hetzelfde als jij, dan in Finland. Goed dat je dan tot dat inzicht komt. :)
Wat mooi geschreven! Ik heb via mijn studie de ‘verplichting’ (jeetje, wat erg ;)) om een jaar in het buitenland te gaan studeren, daar heb ik ook echt heel veel zin in.
Wat geweldig! Doen! Ik snap mensen ook niet die het dan in Nederland gaan doen, haha (stage etc) als het ook in het buitenland kan. Weet je al waar je heen gaat?
[…] even adem. Reizen tilt me weer op een hoger niveau zodat ik kan knallen. Weer een beetje als een ander mens terug kom. En daar gaan we voor de komende tijd. Leuke projecten, fijne schrijfsels, […]
[…] leren. Learn. Elke reis kom ik telkens met een voller hart en een beetje anders terug. Ik heb hier als eens uitgebreid beschreven wat ik heb geleerd van reizen, dus dat hoef ik niet meer toe te […]
Wat een stoer en gevoelig stukje te gelijk. Over dromen waarmaken en tegelijkertijd stukjes hart achterlaten en tranen laten. Ik kan je niet zoveel verhalen vertellen als jij, maar ik kan je zeggen dat twee weken zuid-afrika mij ook veranderd hebben. Ik ben dankbaarder en tegelijkertijd mis ik iets dat daar in overvloede aanwezig was: liefde. mensen zijn zo hartelijk. Ze omarmen elkaars culturen en proberen van elkaar te leren. Kinderen kunnen zo blij zijn met een appeltje extra, gesponsord door een lokaal bedrijf dat het verschil maakt tussen honger hebben voor je naar school gaat of niet.
Maar nu komen de plannen voor de zomervakantie eraan en eigenlijk wil ik heel graag ergens heen waar ik nog niemand ken, waar ik de taal nog van moet leren spreken en waarvan de cultuur me nog onbekend is, alleen… Ik heb niemand om mee te gaan. De roadtrip vakantie die ik eventueel met vrienden zou doen, gaat waarschijnlijk niet door en verder heb ik geen reismaatje. Ik ben dan net 19… Ergens denk ik, ‘kom op, dit jaar ben je ook naar frankrijk geweest om er te werken’ maar diezelfde ervaring houdt me tegen om volgend jaar weer zoiets te gaan doen. Het viel namelijk gigantisch tegen en ik weet niet of ik het opnieuw durf, ook de passie voor het animatiewerk waarmee ik 31 mailtjes schreef vorig jaar, lijkt een beetje verdwenen te zijn. Heb jij misschien advies, Laura? :)
Sorry voor de lange comment haha.
Wat een prachtig comment <3. Alles klopt wat je zegt. Ik mis dat hier ook enorm. En eerlijk gezegd heb ik dat na elke reis. Nederlanders zijn zo gekrompen en zelfzuchtig en egocentrisch. Ugh.
Maar lieve Leonie, ga alleen! Heb je het stukje van mijn vriendin Stéphanie gelezen? Haar verhaal: https://www.whatabouther.nl/mijmeringen-dont-be-pushed-by-your-problems-be-led-by-your-dreams/
En haar reisverslag: https://www.whatabouther.nl/travel-gastblog-stephanie-alleen-op-reis-naar-azie/
Op jouw leeftijd is dat echt niet eng, of raar – ik kom enorm vaak backpackers tegen in Azië van 18/19/20. Ik hoor veel verhalen van mensen die animatiewerk zijn gaan doen in Frankrijk/Italië wat verschrikkelijk tegenviel, en dat dat ze tegenhoudt (neem bijvoorbeeld Jennifer van Joie de la Vivre – jenniferelbert.nl) maar ze heeft toch haar buitenland-studie papieren ingevuld. Volgens mij is dat geen meetstaf, en een reis alleen is anders. Je bent ook nooit alleen, echt niet.
Dus. Mijn advies: ga. Ga alleen. Ga ontdekken!