“Under the sun, everyday is a good day. Another good day, Fukumaru. We’ll never be apart!”, says Misao to Fukumaru. Both of them live in a tiny world, with dignity, with mutual love. Still today, under the blue sky, Misao and Fukumaro work in the fields and in these natural surroundings, where they shine like the stars.”

Ik kwam deze fotoserie laatst tegen en werd er bijna emotioneel van. Ik ben zo ontzettend dol op katten en hun eigenzinnige karakters, en ik merk (ook al zeggen ze vaak dat een kat aan het huisje hecht in plaats van het baasje) dat mijn katten enorm aan me hangen. Daar word ik helemaal kriebelig verliefd van. Waar ik ga, gaan Aap en Noot. Ze kunnen ook op zo’n manier naar me staren dat ik smelt. Vandaag gaan Aap z’n ballen er af en ik maak me helemaal druk. Goed, genoeg emotioneel gepraat over een stel katten, ik kwam dus deze serie tegen en het raakte me. 

Het is de oma van de Japanse fotografe Miyoko Ihara. Ze vond jaren geleden een kitten met twee verschillende ogen, achtergelaten in een schuur op haar land. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk en kleindochter Miyoko heeft dit vastgelegd. Oma Misao noemde de witte kat “Fukumaru” in de hoop dat de “God van Fuku” (geluk) komt en alles zal worden gladgestreken als een “Maru” (cirkel). Ze hebben een bijzondere vriendschap opgebouwd.

Fukumaru is altijd in Misao’s schaduw. Wanneer ze aan het werk is op haar land, wanneer ze in bad zit, wanneer ze eet, slaapt of wandelt. Misao en Fukumaru zijn altijd samen. Ook al is Misao 88 jaar oud, ze gaan nog steeds elke samen het veld in. Misao’s gehoor is zwak en Fukumaru heeft ook gehoorproblemen. Ze zijn altijd op zoek naar elkaars ogen en voelen elkaars warmte. Deze bijzondere vriendschap en avonturen zijn gedocumenteerd door Miyoko. Vinden jullie dit ook zo mooi?

Beeld: Miyoko Ihara