TRAVEL / Pokhara, Nepal

33
Pokhara Nepal

Ik loop op het vliegveld van Kathmandu. Na een paar enerverende dagen in de hectiek van Kathmandu ben ik blij dat we weer verder reizen, al heb ik een stekend voorgevoel dat ik geliefd Kathmandu zal gaan missen. Ik laat de toeterende motoren, de stoffige warmte en de nachtelijke concerten van blaffende honden achter me, maar ook de immense chaos waar ik vrede mee sloot, de rustgevende tempels en de kalmerende glimlach van een monnik.

Het vliegveld van Kathmandu stelt niet veel voor. Het is er druk. De warmte slaat als een natte deken in mijn gezicht en het vele stof maakt mijn witte shirt tot haar grauwe thuisbasis. We zijn vroeg, ik wil een plek aan het raam niet mislopen. Een plek aan het raam van een krakkemikkig vliegtuigje dat af en toe neerstort, weliswaar. Ik stap naar buiten en zie het vliegtuig staan als een klein, bibberend vogeltje. De propellers zien er verroest uit. Er zijn zo’n acht zitplekken en we krijgen zelfs een snoepje. Ik wurm me tussen de locals en bemachtig een plekje aan het raam.

Op naar Pokhara, de toegangspoort tot de waanzinnige trektochten in de bergen van de Himalaya.

De propellers draaien met moeite rond en ronkend stijgen we op. Wanneer ik mijn ogen weer open durf te doen zie ik de smog van Kathmandu over de stad liggen, een onheilspellende bruine wolk. Wat kijk ik ernaar uit om straks een frisse hap Himalaya-lucht te nemen. Mijn blik dwaalt weer omhoog en plots verschijnt de Himalaya als een oneindige bergketen voor me. Een halfuur lang staar ik naar de witte pieken die zo dichtbij lijken en langzaam als een droom voorbij zweven. Alle rampscenario’s verdwijnen naar mijn achterhoofd en ik plak mijn neus tegen het raam. Dit is de mooiste vlucht die ik ooit heb gemaakt.

Ik ben weer op aarde. Het vliegveld van Pokhara is niet meer dan één korte landingsbaan en een ‘bagageband’ bestaande uit een witte tafel in de buitenlucht. Ik hou van Azië. Ik kijk om me heen en zie dat de Himalaya toppen me niet verlaten hebben, al kijken ze nu als sneeuwreuzen op me neer. Wat is het hier mooi… Ik neem een teug frisse lucht, vind mijn backpack terug tussen de zakken rijst en kruiwagens op de bagagetafel en vertrek naar Lake Side, een gemoedelijk gedeelte in Pokhara aan het prachtige Phewa meer. Al gauw vinden we een fijn hostel (Lake Breeze!) en ik sluit Pokhara in mijn armen.

Pokhara is een verademing na Kathmandu. Het slaapt hier een beetje, maar op een goede manier. Je bent omgeven door de Nepalese natuur en er zijn legio aan lokale restaurantjes en hostels, kleine winkeltjes en bakkerijtjes. Het doet bijna Zwitsers aan. Zo’n plekje op aarde waar simpelweg zijn genoeg is, waar je je goed voelt en waar je eigenlijk zou willen blijven. Zo’n plek is Pokhara. Hier ontmoeten we vriend Tony, een fantastische man die ons meetrekt in zijn wereld van Nepali, drones en enthousiasme. Al snel leren we locals kennen en ontwijken we de rest van de toeristen. Op een brommer ontdekken we de omgeving die bestaat uit waanzinnige dorpjes, rivieren en tempels. Ik voel me hier thuis. De bergen hebben een rustgevende aantrekkingskracht. We geven ons op voor een yoga retreat. Ik voel me weer mens, zittend aan de oever, starend naar de gekleurde bootjes. We besluiten er één te huren en laten ons naar het hart van het meer drijven. Ik zie tempels en groene heuvels, speelse wolkenluchten en witte bergtoppen. Zacht sneeuw en scherpe randen houden me in hun greep. Het is onmogelijk om de sfeer van Pokhara te omschrijven. Ik zal het je gewoon laten zien. Pokhara, je brengt nog steeds een glimlach op mijn gezicht.

Met dank aan Turkish Airlines.

himalaya nepal himalaya nepalPokhara Nepal Pokhara NepalPokhara Nepal Pokhara Nepal Pokhara Nepal Pokhara Nepal Pokhara Nepal Pokhara NepalPokhara Nepal Pokhara Nepal Pokhara NepalPokhara Nepal Pokhara Nepal

Azië, DESTINATIONS, Local Life, Nature, Nepal, Pokhara, TRAVEL, Travel Category, Travel Stories

Leave a reply

33 comments

  1. Sandra 23 juni, 2015 at 16:51 Beantwoorden

    In één woord: prachtig. Hoe je dit beschrijft in combinatie met de foto’s. Het lijkt me daar zo mooi in het echt, als je alles ook ruikt en beleeft. Mooi verslag!!

    • Laura 23 juni, 2015 at 17:04 Beantwoorden

      Dankjewel! Wat fijn om te horen. Het is er inderdaad zooo fijn. We hebben later nog een trekking gemaakt in de bergen, dat was zo waanzinnig. Komt later online!

  2. Marijke 23 juni, 2015 at 17:14 Beantwoorden

    Ik krijg er spontaan zin door om ook naar Pohara te gaan, zo’n mooie beschrijving. Heerlijk om in het zog van de locals de mooiste plekjes te ontdekken, ver weg van alle toeristen. Dat is eigenlijk pas écht reizen en ontdekken. Wondermooie blog!

  3. anna 23 juni, 2015 at 18:52 Beantwoorden

    Zo mooi geschreven en zo herkenbaar. Ik heb ook hele goede herinneringen aan Pokhara, herinneringen die prachtig en tegelijkertijd heel moeilijk zijn omdat ik er tijdens de aardbeving zat. Nepal heeft een plekje in m’n hart. Ik kijk uit naar de rest van je verslagen :)

    • Laura 23 juni, 2015 at 18:56 Beantwoorden

      Wat heftig dat jij er tijdens de aardbeving zat. Ik was net twee weken thuis en hoe vreemd het ook mag klinken, ik was er nog liever geweest zodat ik direct kon helpen, ik heb me vreselijk zorgen gemaakt over mijn vrienden daar. Er staan ook al twee verslagen over Kathmandu (waaronder een eerbetoon na de aardbeving) en een verslag over onze yoga retreat online. De rest volgt snel, inclusief twee reisfilms. Vind het ook heel moeilijk die beelden te bekijken, omdat ik niet weet wat en wie er nog is.

  4. Eva - eighty7 23 juni, 2015 at 19:24 Beantwoorden

    Oh Laura, wat heb je het weer prachtig verwoord. Ik zou denk ik flink peentjes zweten in zo’n vliegtuig, maar zo’n uitzicht maakt denk ik alles goed. En je foto’s zijn ook alweer zo mooi. Ik denk dat ik verliefd ben op Nepal.

        • Laura 23 juni, 2015 at 20:49 Beantwoorden

          Hahaha, de eerste tien minuten zat ik in tranen op de bodem van het mandje. Daarna ging het wel en was het super gaaf! Ik heb hoogtevrees ontwikkeld de laatste jaren, zo vreemd! Terwijl ik altijd alles deed, hoogste bungeejump van de wereld zelfs. Maar inderdaad, ik blijf alles doen! :)

  5. Jessica 24 juni, 2015 at 20:27 Beantwoorden

    Wauw, wat een plaatjes… Is het trouwens nog gelukt om de foto’s van Nepal op je harde schijf terug te vinden/krijgen? :o Zou echt eeuwig zonde zijn als je die niet meer hebt…

  6. Linda 26 juni, 2015 at 03:20 Beantwoorden

    Fijn om weer even terug te reizen. Ik was hier met mijn verjaardag, en heb hier een mooi cadeau uitgezocht, een prachtige boeddha die me elke dag blij maakt. Slim van dat bootje huren, wij gingen zelf met een kano wat nog best pittig bleek te zijn. :-) Benieuwd naar de trekking! En die Himalaya, magisch mooi.

  7. Simone | Paper Travels 26 juni, 2015 at 05:09 Beantwoorden

    Zo mooi!! En dat vliegtuigje lijkt me echt erger als die ballon hoor! Ik kan me nog levendig het mini krakkemikkige ding herinneren in Maleisië… Achterin man met biggetje en in totaal plek voor vier mensen of zoiets, maar volgepropt met het dubbele… Was leuk samen met je te reizen afgelopen weekend..
    Kusje van tante Smintje… Hahaha :)

  8. jana 1 maart, 2016 at 14:00 Beantwoorden

    laura, your blog and your pictures of Nepal are so beautiful it made me cry.

    cant wait to go to nepal in April for 5 months!

    the only thing i dont know is how much money such tours cost… could you tell me how much you spent in nepal and for what?

    love from Germany!

    • Laura 1 maart, 2016 at 14:23 Beantwoorden

      Ahhhhhh how amazing, it’s such a pure bliss there! Have you seen the travel movie we made about Nepal? And it’s super cheap in Nepal. You can sleep for 5 euro’s a night if you want to, eat for two euro’s, etc. I thought the trekking was around 60 euro, including everything!

  9. Serge Van Cauwenbergh 22 november, 2016 at 11:29 Beantwoorden

    In 2000 reisde ik voor het eerst naar Nepal. Het was ook mijn eerste echte avontuurlijke reis met de rugzak. En van uit Pokhara reden we met de wagen naar het vertrekpunt van onze 8-daagse trekking door de Anapurna. Een hele beleving, die trektocht. Bij onze terugkeer in Pokhara hebben we een heerlijke pizza gegeten want we waren behoorlijk uitgehongerd :-)

Post a new comment

Lees ook: