TRAVEL / Laos: Luang Prabang

57

Tijdens onze laatste backback trip begin dit jaar zijn we ook door Laos heen getrokken. Wauw. Wat een prachtig land. Wat een natuur. Wat een mensen. Één van de armste landen ter wereld. Daar in Laos ligt een stad genaamd Luang Prabang, en wat een fijne plek is dit. Een werelderfgoedstad gelegen tussen de bijzondere bergen en rivieren, met verbazingwekkende tempels, geschiedenis, kloosters en monniken, heilige plaatsen en koloniale sferen, de Mekong zonsondergang, prachtige natuur. Er hangt een heel ‘ouds’ en dromerig sfeertje. Bijna sprookjesachtig.

Per schuddende nachttrein vanuit Bangkok kwamen we aan in Vientiane. Vanuit daar zijn we omhoog gereisd via Vang Vieng (verdient ook een eigen post) naar dit bijzondere stadje, Luang Prabang. Middels een urenlange -in een mini busje opgevouwen- helse rit. Midden door de bergen, steil, scherpe bochten en geen vangrail natuurlijk. Spannend en vermoeiend en brak en prachtig en wat een uitzicht. Na 8 uur slingeren: het stadje Luang Prabang. Heel puur, relaxed, mooi, écht.

Vroeg opstaan om in de ochtend de schuifelende monniken te zien, gekleed in hun saffraankleurige gewaden. Elke ochtend loopt er een stoet van honderden monniken door de nog slaperige straten. Om nooit te vergeten. Cultuurverschillen uitwisselen. Bijzondere gesprekken. Ja, Luang Prabang is relaxed, fijn en je ontmoet er prachtige reizigers. Het is gelegen tussen de bergen en rivieren, mooie mensen, veel monniken, tempels, heel boeddhistisch en daar hou ik van. Heuvels beklimmen naar de prachtigste tempels. Een scootertje huren en naar de Kuang Si watervallen slingeren. Kristalhelder watervalparadijs. Een gesprek zonder woorden met een tandenloze Laotiaan. Wat Visun, Wat Aham en Wat Xieng Thong. Wandelend door de straten. Wat Mai. Phousi Mountain. 

Rondwandelen is genoeg. Je verwonderen over de monniken, tempels en de Mekong is genoeg. Fijn eten op de markt en aan het water. In de trein hebben we een Canadees ontmoet (en ook een geweldige man die in het dorpje waar ik heb gestudeerd in Afrika was opgegroeid, klein is de wereld he? Hij werd lyrisch). We zagen de Canadees weer in Luang Prabang, hij had op zijn beurt weer mensen ontmoet en ik riep er nog een vrouw bij die alleen aan het eten was. Uiteindelijk hadden we een bijzondere groep in Luang Prabang: onze hippie Canadees, een modestudente uit Sjanghai, een cacaohandelaar uit Sulawesi en een 66-jarige nomade die ‘gewoon maar even al 8 maanden aan het reizen was door Azië’. En als je dan toch een keer weer verder moet, ook al wil je niet, neem dan de slow boat via Pak Beng naar Noord-Thailand. Duurt twee dagen. Is waanzinnig.

777

778

780

781

782

783

784

785

786

787

789

790

791

792

793

794

795

Azië, Citytrip, DESTINATIONS, Laos, Local Life, Nature, TRAVEL, Travel Category, Travel Stories

Leave a reply

57 comments

    • Laura - what about her 8 augustus, 2013 at 07:31 Beantwoorden

      Ja! De route Laos – Thailand is ook een stuk rustiger dan andersom, zoals veel toeristen doen. Wij zaten echt op de boot met 3 monniken, 4 reizigers en een handjevol locals. Heel bijzonder! Daar zag ik ook een jongetje met 12 vingers.

  1. Debby 8 augustus, 2013 at 07:04 Beantwoorden

    Jezus jullie foto’s man. Ik HOU ERVAN. Dat wil ik gewoon echt schreeuwen. Ben net een interview aan ‘t lezen dat ik volgende week online zet van ‘n meisje dat ook hier was, omg. Nu wil ik ook. *wil teveel*

  2. elmganneke 8 augustus, 2013 at 07:24 Beantwoorden

    Ik moet eerlijk toegeven dat ik het nog even te vroeg vond om de tekst te lezen, maar de foto’s spreken eigenlijk voor zich. Ze zijn zo mooi… *droomt weg.
    Ik zou willen trouwens dat mijn vriend ook een beetje kon fotograferen. Hij heeft daar geen gevoel voor helaas, haha.

  3. Aline 8 augustus, 2013 at 12:55 Beantwoorden

    Ja eh is het ook eens afgelopen met die kutfoto’s? Die komen me echt de neus uit.

    HOI IK BEN ALINE EN IK BEN JALOERS. Ik vind de 6e foto van onder prrrrachtig. Die monnik in dat raampje. De rest ook hoor.

  4. anoukliebers 8 augustus, 2013 at 20:56 Beantwoorden

    Haha, moest lachen om je comment. Niet ooit, maar volgend jaar. Groot gelijk heb je… anders komt het er nooit van!! En over de blogpost… ik kan alleen maar wauw zeggen. Wat een geweldig mooie plek. cultuur, fijne mensen en een geweldige natuur waar je tot rust kunt komen. Wat willen we nog meer;)!?

Post a new comment

Lees ook: