“Sometimes, from beyond the skycrapers, the cry of a tugboat finds you in your insomnia, and you remember that this desert of iron and cement is an island.” 

Toen ik mijn blog nieuw leven inblies heb ik zomaar wat reizen en stedentrips in één keer gepost. Omdat mijn bezoekersaantallen blijven stijgen (dankbaar, heel dankbaar!) vind ik dat sommige posts wel een re-post verdienen. Wat jullie? En vandaag vind ik dat New York nog een keer aandacht heeft verdiend. Omdat ik meestal op paradijselijke stranden dans, op een olifant hobbel of tussen de lianen hang in de jungle leek een aangename afwisseling me wel op zijn plaats. Al ben ik niet zo’n stadsmens, New York was bijzonder indrukwekkend. 

Het verhaal achter deze trip is ergens wel hilarisch. En typisch ons. Ik wilde een dagje naar de dierentuin in het weekend. Ik eindigde, starend met open mond naar mijn telefoon, met een trip naar New York. Afgelopen januari vertrokken we. De stad ‘waar je ooit eens geweest moet zijn’. Dat vond ik nou ook.

Hoe een dagje dierentuin veranderde in vijf dagen New York? Ik keek even op een welbekende veilingsite op zoek naar goedkope kaartjes voor de dierentuin en zag opeens ‘weekendje weg’ staan. Toen dacht ik: goh, ja, een weekendje Brugge is ook wel leuk dit weekend. Ik scrolde nietsvermoedend (op mijn telefoon nog wel) langs de weekendjes weg op zoek naar Brugge en zag daar opeens ‘vijf dagen New York inclusief vlucht, hotel en excursies voor twee personen’ staan. Ik gaf R. een ram en grapte nog wat over dat we het weekend maar naar New York moesten. Toen ik er ook nog eens op klikte (ik kon er niets aan doen, echt niet) zag ik dat de prijs wel héél laag stond. Waarop ik R. eens verbaasd aan keek en me af vroeg hoe dit zou aflopen. En besloot om, impulsief als ik ben, eens iets boven dat lage bedrag te bieden. Voor de grap. Onder het mom van ‘natuurlijk wordt daar nog overheen geboden’.

Vijf seconden later liep de veiling af. Ik won. En het was waanzinnig. Door een vergeten ESTA mochten we bijna het land niet in, zo super last minute was het. Tip voor de volgende keer. Een ESTA aanvragen. Kan heel handig via die site!

De blog die ik nadien schreef?
De verbrande geur van kraampjes met hotdogs en gesuikerde noten. De ongelooflijke ontbijtjes voor tien bij een typisch diner. Het snoepen uit een so-called ‘doggy-bag’ onder de Brooklyn Bridge. De warmte van de zon die door het ijskoude weer heen brandde. Mijn I love New York sweater. De hamburger met pickle, take-away koffie en M&M cookies. De drugsverslaafde vrouw die ‘I don’t need nobody touching me’ gilt en de prachtige dinosauriërs in het Natural Museum of History.  De vrouw die voorleest in de metro aan het jongetje met een enkele tand. De eekhoorntjes, het restje sneeuw en kale bomen in Central Park. De vrouwen met panterprint jassen in gele taxi’s en de sirenes van rode brandweerauto’s. The top of the rock op het Rockefeller Center, het onwerkelijke uitzicht en de ontelbare lichtjes. De boottocht over de Hudson langs het vrijheidsbeeld en het onwerkelijke beeld van de skyline. Al dagen droom ik weg bij beelden en herinneringen. Ik vind de woorden niet die eer doen aan winter in een stad van dromen en contrasten.