TRAVEL / Caribbean: Barbados

46
Barbados

Barbados. Klein, paradijselijk eiland met vele gezichten in het midden van een turquoise, immense oceaan. Ik ben in de Caribbean. De reden waarom ik naar dit eiland mocht vertrekken is het Crop Over Festival. Tijdens onze dagen op dit eiland verdiepen we ons voornamelijk in dit festival en alle activiteiten eromheen. Daarover later meer. Desondanks trek ik, zoals het een echte Laura betaamd, ook mijn eigen plan en verkennen we samen het eiland op onze eigen manier.

Ons hotel ligt aan de westkust van Barbados, nabij de hoofdstad Bridgetown, en met drie stappen sta ik op een paradijselijk wit strand. Ik drink er een cocktail, praat onophoudelijk met de mooie en inspirerende mensen die ik hier ontmoet en leer kennen zoals Serena, Cintha en Angelika en wandel langs de kust, met mijn voeten in het helderblauwe water. Ik voel mijn hoofd bijna barsten van de inspiratie en pak de hand van mijn vriend. Ik wil mooie plannen maken, meer uit mijn bedrijf halen en meer betekenen voor deze wereld. Meer laten zien. Laten zien wat ik kan. Ik voel me hier goed. Deze kant van de kust is een never-ending strand. Je kunt uren langs de kust rijden en niets meer dan azuurblauw water en wit zand zien schitteren in de onophoudelijk schijnende zon. Een paradijselijk gevoel, instant happiness. Een duik vanaf de boot in de oneindige zee, tijdens een catamaran cruise, laat me vrij voelen. “Duik in het diepe”, wil ik schreeuwen. Wat is het prachtig, onder water. Doodse stilte. Nieuw leven. Onbekend. Een schildpad zwemt rondjes voor mijn neus. “Toe maar”, lijkt hij te zeggen. “Voel je maar vrij, laat jezelf zien, het is oké”.

Ik hou van het eilandleven. Het is minder gehaast, gemoedelijker. De Bajans zijn ontzettend geïnteresseerd en vrolijk. Spontaan beginnen ze tegen je te babbelen, je te overladen met complimenten of laten ze je glimlachen door de altijd aanwezige lach op hun gezicht. Een safari tour brengt me naar een andere kant van het eiland. We rijden eerst door de bewoonde wereld. Ik zie oneindige witte stranden en de villa’s van onder andere Oprah Winfrey en Rihanna. Plots slaan we af, het binnenland in. Met gierende banden en keiharde Soca muziek rijden we langs suikerriet plantages. Plots staan we stil. Ik stap uit. Het lijkt het einde van de wereld. Het contrast tussen oost en west verbaast me. Dit kleine eilandje in het midden van de oceaan verandert steeds van kleur. Het heeft meerdere gezichten. Het noorden en oosten van het eiland is ongerept. Bergachtig, woest, met scherpe randen. De rotsachtige vlaktes van noordelijke Barbados eindigen met een stenen val dramatisch in de schokkerige Atlantische Oceaan, terwijl de wind mijn haren alle kanten op blaast.

Ja, Barbados heeft prachtig blauwe zeeën met kleurschakeringen waar ik zo warm van word. Witte stranden, een palmboom her en der. Een rustige, paradijselijke kant en een woeste, bergachtige kant. Mooie, open, enthousiaste bewoners met een grote liefde voor het eigen land. Feestelijke avonden, vrolijk gekleurde houten huisjes, overal muziek en rum punch. Waanzinnige zonsondergangen. Heerlijk eten, verse vis, exotisch fruit langs de kant van de weg en veel Indiase invloeden- zelfs de plaatselijke fastfood keten verkoopt smakelijke roti. Er zijn bijzonder leuke restaurantjes te vinden, wij ontdekten per toeval hoogtepuntjes Just Grillin’ en the Surfer’s Café. Barbados is een ontzettend welvarend land met weinig armoede, geen analfabetisme, gezonde ouderdom, geen conflicten. Toch valt de leegstand me direct op. Overal waar ik kijk zie ik verlaten gebouwen, vervallen hotels, leeggelopen zwembaden, half ingestorte huizen…recht achter de mooie stranden. De regering is bezig met een plan voor deze leegstand. Ik ben wel gecharmeerd van vervallen gebouwen met kapotte ramen, maar het hoort niet bij het beeld dat ik van Barbados had. Toch geeft het me een ‘ruw’ gevoel, iets dat Barbados niet moet kwijtraken. Het geeft het eiland iets krachtigs. Iets dat écht is, want laat het toerisme Barbados niet nog meer overspoelen. Desondanks heeft Barbados een hoop pracht en paradijs te bieden, en heeft de oprechtheid van de locals me geraakt.

Ik heb het gevoel dat er meer is. Ik heb helaas te weinig van het eiland mogen ontdekken om te kunnen zeggen dat ik verliefd ben geworden op Barbados, wel ben ik ervan overtuigd dat die kans er inzit. Tijd voor een rondje eiland hoppen in de Caribbean. Ik schenk mijzelf in gedachten even een rum punch in. Als jullie dit nummer even luisteren tijdens het bekijken van de foto’s, snap je het Caribische gevoel dat ik mee naar huis heb gesleept.

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

Barbados

En we namen de GoPro mee….Binnenkort meer!
Barbados

Barbados, Beach Life, Caribbean, DESTINATIONS, TRAVEL, Travel Category, Travel Stories

Leave a reply

46 comments

  1. Natasja 28 augustus, 2014 at 15:07 Beantwoorden

    Heerlijke foto’s, ben erg benieuwd naar het filmpje.. en DIE SCHILDPAD <3<3 Ik was al blij dat ik met mijn wegwerpcameraatje op Gili Meno een paar foto's had kunnen maken (en dat de schildpad herkenbaar op de foto staat ;) )

  2. Lizet 29 augustus, 2014 at 20:08 Beantwoorden

    Ooh, wat maak je toch weer mooie zinnen van mooie woorden. En dan die foto’s. Ik snap precies wat je bedoelt met het ‘eilandleven’. Of überhaupt het leven bij de zee. Het lijkt alsof die je kalmeert en sust, en als je in de buurt bent, alles goed is. Love it.

    Ik moet ook maar weer eens naar de Caraïben, en dus ook echt weer naar Barbados! De herinneringen die ik van Barbados heb lijken op een heel ander eiland, haha.

    • Laura 30 augustus, 2014 at 06:20 Beantwoorden

      Thanks chick! :). Jaaaa. Eilandleven ♡. Denk dat jij inderdaad heel goed snapt hoe het is. Zo leuk. En fijn. En kalm. En vrij.

      Doen! Rondje eilandhoppen, herinneringen ophalen!

  3. Yvon 30 augustus, 2014 at 01:21 Beantwoorden

    Jeej, weer een reisfilm! Jouw / jullie reisfilms vind ik echt pareltjes, zo mooi.

    En jammer is dat he, dat je op zo’n persreis niet genoeg tijd hebt om een land echt goed te ontdekken en leren kennen.

    • Laura 30 augustus, 2014 at 06:21 Beantwoorden

      Aaaah, leuk! Hij is bijna af!!

      Ja, vaak ook wel hoor! Vooral met veel vrije tijd. I need it, ben een verhalenverteller. Maar deze reis draaide om het festival, dus zijn we daar vooral geweest!

  4. Marcella 3 september, 2014 at 13:58 Beantwoorden

    Wat een prachtige foto’s Lau, en wat schrijf je vol passie over Barbados! Ik zou hier best een week naartoe willen in januari. Heerlijk ontspannen na de komende drukke maanden! Zin in!

Post a new comment

Lees ook:

BABY ATLAS | Welkom kleine nomad

Hij is er! Inmiddels alweer zes weken, maar ik deel de woorden over deze eerste tijd nu pas. Hallo babybubbel! De zes weken bestonden uit ...