MINDSTYLE / Laat alles anders zijn, ook al blijft het hetzelfde

32
Catalonia

Ik ben voor de vierde keer in Manuscript uit Accra aan het lezen, één van de boeken van de fantastische filosoof Paulo Coelho. Na het lezen van zijn boeken voel je je daadwerkelijk een beter mens. Wil je alles uit het leven halen, het uitwringen tot de laatste druppel. Vind je een stukje kracht om jezelf op te laten drogen in de zon. Haar te voelen. Hij heeft een bijzonder talent om te inspireren. Hij schrijft verhalen die doorverteld moeten worden omdat het deze levenslessen zijn welke we zo nodig hebben om onszelf en onze normen en waarden te leren vinden. De laatste tijd schrijf ik meer reisverhalen dan mijmeringen, en ook al is dat voor mij onlosmakelijk verbonden – het is tijd om weer te mijmeren. Want ooit deed ik niet anders. Maar eerst deel ik zijn verhaal. Het is een prachtig boek dat inspireert en de verborgen boodschap maakt het boek het lezen waard. Het is een verhaal dat je vertrouwen laat hebben in wat het leven te bieden heeft. Durf te leven, ga je dromen achterna, ontwikkel jezelf, de wereld is van jou. Ik deel vandaag graag een hoofdstuk.

Catalonia

“Ik wil alles en iedereen bekijken alsof ik ze voor het eerst zie – vooral de kleine dingen, waaraan ik gewend ben geraakt, en waarvan ik de magie die ze omringt vergeten ben. Bijvoorbeeld de duinen in de woestijn die zich verplaatsen met een energie die ik niet begrijp, omdat ik de wind niet kan zien. Ik zal een hemd aanraken dat ik meestal draag, en voor het eerst zal ik aandacht schenken aan de manier waarop het gemaakt is. Ik denk aan de handen die de stof weefden, aan de rivier waar de vezels van de plant hun oorsprong vonden. Ik zal begrijpen dat al die nu onzichtbare dingen deel uitmaken van de geschiedenis van mijn hemd. En zelfs de spullen waaraan ik gewend ben, zoals mijn sandalen, die na langdurig gebruik voelen alsof ze een verlengstuk van mijn voeten zijn – wil ik opnieuw bekleden met het mysterie van de ontdekking. Omdat mijn weg naar de toekomst leidt, zullen ze me van dienst zijn met de merktekens die gebleven zijn na mijn struikelingen in het verleden.

Laat alles wat mijn hand voelt, wat mijn ogen zien en mijn mond proeft, anders zijn, ook al blijft het hetzelfde. Ik zal de thee proberen die ik nooit gedronken heb, omdat anderen zeiden dat hij niet lekker was. Ik zal door straten lopen waar ik nooit eerder een voet zette, omdat ze me zeiden dat er niets interessants was. Ik wil erachter komen of ik daar nog eens naar terug wil of niet. Als morgen de zon schijnt, zal ik naar de zon kijken al zie ik hem voor het eerst. Als het morgen bewolkt is, zal ik kijken waar de wolken naar toe gaan. Ik vind altijd dat ik daarvoor geen tijd heb of besteed er geen aandacht aan. Maar morgen concentreer ik me op waar de wolken naartoe drijven, of op de zonnestralen en de schaduwen die ze veroorzaken.

Plezier is geen zonde, en daarom zal ik voor het eerst zonder schuldgevoel lachen. Lijden is geen deugd, en dus zal ik voor het eerst alles wat me pijn bezorgd mijden. En ik wil niet klagen over het leven door te zeggen: het is allemaal van hetzelfde laken een pak, daar kan ik niets aan veranderen. Want ik beleef deze dag al was het mijn eerst, en gaandeweg zal ik dingen ontdekken waarvan ik nooit geweten heb dat ze er waren. Laat ik dan naar mezelf kijken al was het voor het eerst dat ik met mijn eigen lichaam en ziel in contact sta. Laat ik mezelf accepteren zoals ik ben. Iemand die loopt, voelt, spreekt zoals ieder ander, maar die –ondanks zijn fouten– moed heeft.

Laat ik mezelf verbazen over de allergewoonste dingen die ik doe, zoals een praatje maken met een onbekende, me verbazen over wat ik het vaakst voel, zoals de prikken in mijn gezicht wanneer de wind uit Bagdad waait en zand meevoert. Me verbazen over de tedere ogenblikken, zoals wanneer ik naar mijn vrouw kijk die naast me te slapen ligt en ik me probeer voor te stellen wat ze zou dromen. En als ik alleen in bed lig, zal ik opstaan en naar het raam lopen, naar de hemel kijken en het zekere gevoel hebben dat eenzaamheid een leugen is: het Universum is altijd bij me.

En zelfs zal dit mijn laatste dag op aarde zijn, ik zal er zo intens mogelijk van genieten, omdat ik deze dag wil beleven met de onschuld van een kind, alsof ik alles voor het eerst doe.”

Catalonia
Foto’s van mijn reisje naar Catalonië vorige week, binnenkort online.

Cultuur, LIFESTYLE, Mindstyle
Mindstyle

Leave a reply

32 comments

  1. Eva 5 juni, 2014 at 11:32 Beantwoorden

    <3 Paulo Coelho. Op het begin kon ik er niet zoveel mee, het was best een omschakeling na alle literaire thrillers die ik eerder altijd las. Maar na een half boek was het duidelijk: dit doet meer met je dan alle thrillers bij elkaar. Bijna alles gelezen nu.

  2. Denise van Breemen 5 juni, 2014 at 12:18 Beantwoorden

    wow, ik stuitte zo maar op je blog en toen kwam ik deze post tegen. Ik ben nog bezig met het lezen van de Alchemist, en kwam een beetje op het punt dat ik niet meer verder ging lezen. Maar door dit gelezen te hebben wil ik het boek NU uitlezen. Mooi, dat boeken, mensen ons zo kunnen inspireren. Dat we onze kracht uit woorden van andere halen.

    Ik weet nu al dat ik je blog helemaal wil lezen, elke geschreven post ga lezen en vooral ook veel inspiratie uit jouw teksten ga halen.

    Thanks! X Denise

    • Laura 5 juni, 2014 at 13:09 Beantwoorden

      Ah, wat lief en leuk om te lezen! Wat geweldig dat je het boek nu weer verder wilt lezen. Vind dat ook een prachtig gegeven. Ooit komt er een (reis)boek van me uit. En wat lief dat je al mijn verhalen wilt gaan lezen nu, dat zijn er heel wat haha. Ik ben benieuwd wat je er van vindt! Bedankt voor deze mooie reactie.

  3. Nikki 5 juni, 2014 at 12:59 Beantwoorden

    Toen ik 18 werd kreeg ik van mijn oom een boek van Coelho, omdat hij vond dat ik er oud genoeg voor was om het te begrijpen en er iets mee te doen. Ik vond er geen zak aan en heb het boek snel weer aan de kant gelegd. Nu, door jouw blog, denk ik dat ik meneer Coelho toch maar weer eens een kans ga geven. Te beginnen met de Alchemist, want dit hoofdstuk klinkt veelbelovend :)

  4. Lotte 5 juni, 2014 at 13:04 Beantwoorden

    Goed boek inderdaad. Vorig jaar las ik het voor de eerste keer. Ik had nooit eerder iets van Paulo Coelho gelezen, maar ben daarna gelijk op zoek gegaan naar meer van zijn boeken. Zeer inspirerende schrijver.

  5. Sheelagh 5 juni, 2014 at 13:55 Beantwoorden

    Mooi fragment. Grappig: een vriendinnetje van me is net zo enthousiast over het boek als jij… Ik vond het wel mooi maar mij kon het op de ene of andere manier niet echt raken. Ik neem ‘m wel weer mee op vakantie, misschien was ik er nog niet klaar voor zoals in de reacties hierboven :)

  6. Sonja 5 juni, 2014 at 14:03 Beantwoorden

    Wauw, wat ontzettend mooi!
    Ik ben een tijdje geleden ook in dit boek begonnen maar ergens blijven steken omdat ik afgeleid werd door allerlei andere dingen.. wordt tijd dat ik ‘m eens uit lees!

Post a new comment

Lees ook: