HOTSPOT / Purna Yoga Retreat, Pokhara, Nepal

56
Yoga Pokhara Nepal

Ochtendgloren. Ik wandel de berghelling op en doe mijn schoenen uit. Op blote voeten stap ik de tuin in en kijk ik omhoog naar het gebouw. Een gevoel van rust valt over me heen als een warme deken. Mijn spirituele zelf voelt zich hier thuis, al sluimert de stress van de afgelopen maanden nog steeds als een irritant gebrom door in mijn achterhoofd.

Ik ben in het Purna Yoga Retreat in Pokhara, een organisatie met een prachtige basis op een heuvel in Nepal dat een groot aanbod yoga dagen, cursussen en trektochten aanbiedt. De locatie zelf bestaat uit een mooie tuin, een gemeenschappelijke ruimte met eettafels, een lounge en een boekenkast gevuld met de meest inspirerende boeken, verschillende kamers om in te overnachten, een aantal dakterrassen met hangmatten en schommelstoelen en een waanzinnige yoga zaal met glazen wanden. Het uitzicht is fenomenaal en het is er doodstil, compleet ingericht om jezelf weer een beetje terug te vinden. Ik maak kennis met de leraren. Ze lijken niet van deze aarde. Waar ik nog altijd vecht met verdriet uit het verleden en angst voor de toekomst stralen zij één en al rust en zelfacceptatie uit. Vandaag staat in het teken van yoga, meditatie en vooral veel rust. Ik geef me over.

De dag kabbelt voort en inmiddels heb ik al een aantal yoga sessies gehad. Het is fijn. Ik heb het gemist. Vorig jaar heb ik veel lessen gevolgd en ik merkte dat mijn lijf soepeler werd, dat ik me beter voelde en dat de dichte wolken in mijn hoofd verdwenen. Het wordt tijd om dit weer op te pakken. Ik wissel de sessies af met thee drinken, nadenken en genieten van de verse Nepalese gerechten die in het kleine keukentje worden bereid. Verder is er niets binnen handbereik. Als digital nomad ben ik 24/7 online en ik zou daar wat vaker aan moeten ontsnappen. Je kunt niet even je Facebook checken wanneer je in de ‘downward-facing dog’ staat. Je neemt je telefoon niet op wanneer je mediteert in een halve lotus. Yoga en meditatie dwingen je om je op jezelf te concentreren en alles om je heen los te laten. Zelfs mijn nuchtere vriend geniet zichtbaar van deze dag.

Ik begeef me weer naar de zaal. Wederom een sessie mediteren. Mediteren heb ik altijd lastig gevonden. Mijn hoofd is te druk. Ik kan me niet concentreren op het binnenste in mij. Meestal raak ik gefrustreerd, dit keer laat ik de door de klankschalen gecreëerde golven in de lucht me leiden. Ik probeer mijn ziel aan te raken, maar ze blijft me ontglippen. Dit keer accepteer ik het en besluit ik me te focussen op het leven om me heen.

Ik kijk dwars door de glazen wand heen en zie het water in het meer kabbelen. Ik hoor vogels. Ben me bewust van elke beweging op de rijstterrassen. Ik voel de wind door mijn haren aaien, al verbeeld ik me dit, en voel me even één met het leven. Zo zou het altijd moeten zijn. Ik val in slaap, maar vraag me achteraf af of het slaap is geweest. Ik ben gewoon even weg van deze wereld. Is dit wat ze bedoelen? Stukje bij beetje vallen de laatste brokken stress van me af, meegenomen door dezelfde wind. Naast me barst iemand in tranen uit. Ik besef me dat ieder mens een dagelijks gevecht met zijn eigen demonen strijdt. We zouden allemaal wat liever voor elkaar mogen zijn.

Het is laat in de avond. Tijd voor het laatste deel van vandaag. Chanten. Kirtan. Voor me zitten alle leraren in kleermakerszit op de grond, verschillende instrumenten voor zich. Ze beginnen met spelen, eerst een klankschaal, een trommel volgt, instrumenten die ik niet ken nemen het over. Ze blijken een geheel te vormen. Wat is het prachtig. De man met de baard zet in, een prachtig gezang volgt en ze herhalen de woorden voor ons tot wij uit volle borst meezingen. Alsof we nooit anders hebben gedaan. Verschillende mensen schuiven aan. Er wordt ons gevraagd om simpelweg te doen wat je hart je ingeeft. Iemand begint te klappen. De ander pakt een klankschaal. Ik laat me bewegen op het ritme van de muziek. Ik ben me bewust van elke tinteling in mijn lichaam. De ruimte vult zich met warmte, met samenhorigheid, met liefde. Samen maken we muziek, we creëren een bijzondere flow dat alles om ons heen even doet vergeten. Zo zitten we vijf minuten, tien, een uur, ik ben het besef van tijd kwijt.

Mijn ogen vullen zich met tranen. Ik voel puur geluk. Dankbaarheid rolt samen met zoute tranen over mijn wangen. Dankbaar dat ik hier, op dit moment en met deze mensen mag zijn.

Note: ik heb natuurlijk contact met ze gehad na de verschrikkelijke natuurramp. Er is gelukkig geen schade aan dit prachtige retreat en haar mensen door de aardbeving en ze vragen jullie allemaal om vooral Nepal te blijven bezoeken. Juist nu.

Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal Yoga Pokhara Nepal

Azië, DESTINATIONS, Hotspots, Local Life, Must Sleep, Nepal, Pokhara, TRAVEL, Travel Category, Travel Must Do's

Leave a reply

56 comments

  1. Debby 27 mei, 2015 at 12:00 Beantwoorden

    Jouw woorden <3. En mediteren is ook lastig als je het nooit doet, maar gaat juist om dat loslaten en die frustratie van je af laten glijden. Klinkt als een heel indrukwekkende dag, wauw!

  2. Claudia 27 mei, 2015 at 12:06 Beantwoorden

    Wauw, klinkt als een hele mooie ervaring!
    Tijdens een moeilijke periode ben ik ook begonnen met mediteren en hoe heerlijk dat kan zijn..
    Ik denk dat een bezoek aan een yoga retreat er toch echt bij móet op mijn reislijst!

      • Rosanne 27 mei, 2015 at 18:57 Beantwoorden

        Ik kom gewoon een keer een weekendje bij je langs en dan gaan we de mat op, klassieke muziek spelen op je piano (niet dat ik dat kan), Franse kaas eten, een rode Bordeaux wijn drinken en de geweldigste film Tracks kijken (HEB JE DIE AL GEZIEN?!?? Nee? Oké. Doen we)

        PS: ik weet niet waarom mijn foto het nooit doet op jouw site, maar ik ben dus echt Rosanne en geen anonieme stalker. Dat je het weet

  3. Nanda 27 mei, 2015 at 12:18 Beantwoorden

    Alleen al door naar je foto’s te kijken voel je de rust. Wow. Eigenlijk roep ik altijd dat het niets voor mij is, maar ik denk stiekem dat mediteren juíst iets voor mij is…

    • Laura 27 mei, 2015 at 12:24 Beantwoorden

      Ik riep ook heel lang dat ik zo spiritueel als een barkruk ben. Maar eigenlijk blijkt het tegendeel, zeker na alle reizen die ik heb gemaakt. Ik kan echt helemaal opgaan in een plek, één worden met de natuur, en dat is ook een soort meditatie. Keertje proberen? :)

  4. Lisette | Travellust.nl 27 mei, 2015 at 13:58 Beantwoorden

    Het lijkt me super om dit eens mee te maken! Ik heb twee keer een yogavakantie gedaan op een zeilboot in Turkije/Griekenland. Een week lang elke dag 3 uur yoga. Super! Een retraite lijkt me ook wel wat.

    Ps: die kussens zien eruit als macarons! :D

  5. Caro 28 mei, 2015 at 06:18 Beantwoorden

    Wauw wat bijzonder om te lezen! Het klinkt ontzettend mooi. En vooral ook ‘dat we allemaal wat liever voor elkaar mogen zijn’ is helemaal waar. Mooi geschreven!

  6. Jolein 28 mei, 2015 at 07:03 Beantwoorden

    Wat een prachtig verhaal! Mijn vriend en ik waren nog op zoek naar een retraite in Nepal en ik denk dat wij die nu gevonden hebben.
    We verwachten in oktober /november in Nepal te zijn, een land dat bij mij heel hoog op mijn lijstje staat, maar waarvan iedereen in mijn omgeving zegt dat wij er maar beter niet meer heen kunnen gaan. Mijn gevoel spreekt dat tegen, alsof ik, na zo’n ramp, de mensen daar in de steek moet laten en ik geloof niet dat ik ze daarmee help. Ik hoop zo ontzettend daar in oktober te zijn en mijn steentje bij te kunnen dragen, op wat voor manier dan ook.

  7. Xaviera 28 mei, 2015 at 08:50 Beantwoorden

    Wat een prachtige ervaring! Ik word al helemaal rustig door het lezen van je verhaal, je hebt het zo mooi verwoord. Heel fijn om te lezen dat de mensen en dit retreat geen schade hebben opgelopen door de natuurramp!

  8. Merel 28 mei, 2015 at 09:41 Beantwoorden

    Ik ben zo nuchter als de malle en ik ben opgevoed met het idee dat je ver weg moet blijven bij alles wat spiritueel is – want eng en gevaarlijk. Maar ik kom er steeds meer achter dat ik eigenlijk heel geïnteresseerd ben in dit soort ‘dingen.’ (die misschien helemaal geen dingen zijn) En ook denk ik steeds vaker: misschien past het juist heel goed bij me en zou het me heel goed in balans kunnen brengen. Voorzichtig aan kijk ik of yoga wat voor me is en ook gebruik ik een meditatie-app. Maar het ‘echte werk,’ zoals jullie hier hebben gezien en gedaan, dat heb ik nog nooit meegemaakt!

  9. Lizette 29 mei, 2015 at 09:12 Beantwoorden

    In één woord: wauw! Wat heb je je ervaring (weer) mooi beschreven. En wat een prachtige ervaring moet dat geweest zijn. En die ruimte, echt schitterend. Het straalt puurheid en rust uit. En fijn om te weten dat ze gelukkig geen schade hebben opgelopen door de aardbeving.
    Herinnert me er ook meteen eraan hoe ik yoga gemist heb de afgelopen weken.

  10. Zo simpel is dan geluk 3 juni, 2015 at 19:03 Beantwoorden

    Wauw, dit klinkt echt als een geweldige ervaring. Ik doe zelf inmiddels al bijna een jaar aan yoga. Ik merk dat het heel erg goed voor mijn lichaam is en ik me er ook goed door ga voelen. Zo’n retreat lijkt me heel erg mooi om te doen, maar voorlopig heb ik daar even geen geld voor.

  11. Eva 4 juni, 2015 at 05:58 Beantwoorden

    oooooh Lau, ik moet zoveel van je bijlezen. Deze plek klinkt echt hemels, lijkt me echt een prachtige plek om een paar dagen te verblijven. Je leert dieper je emoties kennen en dankbaar te zijn met het leven.. Wauw, wat moet dit een fijne ervaring zijn geweest. Houd het gevoel vast meis!

  12. Lizet 10 augustus, 2015 at 19:11 Beantwoorden

    Ik zou zo graag zo’n retreat doen, en het liefst voor meerdere dagen (maar waar: India, Nepal, Bali?). In Ubud heb ik ook een les gevolgd, en dat was weer zo fijn. Ik heb een jaar geleden ook heel veel aan yoga gedaan, toen had ik het echt nodig en merkte ik dat ik er veel beter van werd. Snel maar weer eens een studio hier in Antwerpen opzoeken, het doet zoveel goeds.

  13. jana 1 maart, 2016 at 14:06 Beantwoorden

    hey laura, what kind of people were at the retreat? locals? tourist? spiritual seekers? what ages?
    thank you for the wonderful post! :)

  14. maia renders 19 oktober, 2017 at 18:41 Beantwoorden

    Dag laura,

    Ik zie dat het ruim 2 jaar geleden is dat jij in Puna Yoga was. Ik heb een vraagje? Hoe hoog ligt dat centrum? Is het een hele klim elke keer?

    Groetjes,

    Maria

    • Laura 20 oktober, 2017 at 17:07 Beantwoorden

      Hoi Maria. Klopt! Maar het is geen klim. Kan wel natuurlijk, het ligt op een heuvel bij het meer. Niet zwaar. Maar: ze halen en brengen je gewoon op vanaf het centrum van Pokhara! Daar zit het kantoor.

Post a new comment

Lees ook:

TRAVEL / Travel Wishlist #4

Tijd voor een nieuwe travel wishlist. We hebben allemaal dromen. Ook ik heb, ondanks dat ik al veel van de wereld heb mogen zien, nog ...