LIFESTYLE / Boek: Paulo Coelho – De alchemist

4

Een hoofdstuk uit “De alchemist”, één van de boeken van de fantastische filosoof Paulo Coelho. Na het lezen van zijn boeken voel je je daadwerkelijk een beter mens. Hij heeft een bijzonder talent om te inspireren. Hij schrijft verhalen die doorverteld moeten worden omdat het deze levenslessen zijn welke we zo nodig hebben om onszelf en onze normen en waarden te leren vinden. De alchemist is een prachtig boek dat inspireert en de verborgen boodschap maakt het boek het lezen waard.  Het is een verhaal dat je vertrouwen laat hebben in wat het leven te bieden heeft. Durf te leven, ga je dromen achterna, ontwikkel jezelf, de wereld is van jou.

Ik wil alles en iedereen bekijken alsof ik ze voor het eerst zievooral de kleine dingen, waaraan ik gewend ben geraakt, en waarvan ik de magie die ze omringt vergeten ben. Bijvoorbeeld de duinen in de woestijn die zich verplaatsen met een energie die ik niet begrijp, omdat ik de wind niet kan zien. Ik zal een hemd aanraken dat ik meestal draag, en voor het eerst zal ik aandacht schenken aan de manier waarop het  gemaakt is. Ik denk aan de handen die de stof weefden, aan de rivier waar de vezels van de plant hun oorsprong vonden. Ik zal begrijpen dat al die nu onzichtbare dingen deel uitmaken van de geschiedenis van mijn hemd.  En zelfs de spullen waaraan ik gewend ben, zoals mijn sandalen, die na langdurig gebruik voelen alsof ze een verlengstuk van mijn voeten zijn – wil ik opnieuw bekleden met het mysterie van de ontdekking. Omdat mijn weg naar de toekomst leidt, zullen ze me van dienst zijn met de merktekens die gebleven zijn na mijn struikelingen in het verleden.

Laat alles wat mijn hand voelt, wat mijn ogen zien en mijn mond proeft, anders zijn, ook al blijft het hetzelfde. Ik zal de thee proberen die ik nooit gedronken heb, omdat anderen zeiden dat hij niet lekker was. Ik zal door straten lopen waar ik nooit eerder een voet zette, omdat ze me zeiden dat er niets interessants was. Ik wil erachter komen of ik daar nog eens naar terug wil of niet. Als morgen de zon schijnt, zal ik naar de zon kijken al zie ik hem voor het eerst. Als het morgen bewolkt is, zal ik kijken waar de wolken naar toe gaan. Ik vind altijd dat ik daarvoor geen tijd heb of besteed er geen aandacht aan. Maar morgen concentreer ik me op waar de wolken naartoe drijven, of op de zonnestralen en de schaduwen die ze veroorzaken.

Plezier is geen zonde, en daarom zal ik voor het eerst zonder schuldgevoel lachen. Lijden is geen deugd, en dus zal ik voor het eerst alles wat me pijn bezorgd mijden. En ik wil niet klagen over het leven door te zeggen: het is allemaal van hetzelfde laken een pak, daar kan ik niets aan veranderen. Want ik beleef deze dag al was het mijn eerst, en gaandeweg zal ik dingen ontdekken waarvan ik nooit geweten heb dat ze er waren.  Laat ik dan naar mezelf kijken al was het voor het eerst dat ik met mijn eigen lichaam en ziel in contact sta. Laat ik mezelf accepteren zoals ik ben. Iemand die loopt, voelt, spreekt zoals ieder ander, maar die – ondanks zijn fouten – moed heeft.

Laat ik mezelf verbazen over de allergewoonste dingen die ik doe, zoals een praatje maken met een onbekende, me verbazen over wat ik het vaakst voel, zoals de prikken in mijn gezicht wanneer de wind uit Bagdad waait en zand meevoert. Me verbazen over de tedere ogenblikken, zoals wanneer ik naar mijn vrouw kijk die naast me te slapen ligt en ik me probeer voor te stellen wat ze zou dromen. En als ik alleen in bed lig, zal ik opstaan en naar het raam lopen, naar de hemel kijken en het zekere gevoel hebben dat eenzaamheid een leugen is: het Universum is altijd bij me.

En zelfs zal dit mijn laatste dag op aarde zijn, ik zal er zo intens mogelijk van genieten, omdat ik deze dag wil beleven met de onschuld van een kind, alsof ik alles voor het eerst doe“.

Cultuur, Lifestyle, LIFESTYLE

Leave a reply

4 comments

  1. Marte 18 augustus, 2014 at 21:10 Beantwoorden

    Ik moet dit boek altijd nog eens lezen. Onlangs werd ‘ie weer getipt, toen een bezoeker reageerde op mijn blogpost met het gedicht van Charlie Chaplin. Het moet er nu dan echt eens van komen. Ik denk dat ‘ie heel verrijkend is!
    Overigens doet dit hoofdstuk me compleet denken aan Shoshin: “In the beginner’s mind there are many possibilities, in the expert’s there are few.” Het is een concept uit het Zen Boeddhisme en dat we met complete openheid, nieuwsgierigheid, en zonder vooroordelen naar een situatie moeten blijven kijken, zelfs (of juist) als we er al bekend mee zijn. Precies zoals een beginner eigenlijk ook altijd zou doen. Google ‘t, ik denk dat jij het ook wel interessant vindt ;)

    • Laura 19 augustus, 2014 at 07:07 Beantwoorden

      Ja, dat gedicht vond ik zo prachtig (ik ben al eeuwen een stille lurker trouwens). Paulo Coelho raakt me altijd. Shoshin, heel interessant. Inderdaad tijd om me daar in te verdiepen. Prachtig, ga ik doen! Thanks voor de mooie tip!

Post a new comment

Lees ook:

Gitzwart

Gitzwart. Alles is gitzwart. Ik ben in shock. Ik begrijp het niet. Het is niet te bevatten. Opa’s, oma’s, vaders, moeders, broers, zussen, collega’s, vrienden ...